Strona 520
Tom III
szelążka [por. Mt 18, 34-35]. Biedne dusze musiałyby ponosić słuszną karę aż do ostatka, gdyby miłosierdzie wiernych nie przychodziło im z pomocą. Dodajcie jeszcze, najmilsi, że ubodzy mają niekiedy możność poratowania się i zabezpieczenia potrzeb swego życia, a biedne dusze cierpiące w czyśćcu nie mają nawet Boga, który by im przychodził z pomocą. Bo choć prawdą jest, że Bóg pragnie ich wybawienia, to jednak złożył je w nasze ręce, dlatego wyczekuje go od nas. Możemy z tego wszystkiego wyciągnąć wniosek, że większą miłością jest niesienie pomocy duszom czyśćcowym niż zapobieganie potrzebom i brakom ubogich. (…)
[345g] Musimy zatem, najmilsi, musimy wspierać dusze czyśćcowe, nie tylko dlatego, że domaga się tego miłość chrześcijańska i sprawiedliwość, ale także dlatego, że dyktuje to sam rozum.
Cóż bardziej może nas skłaniać do wspomagania dusz, do okazywania im życzliwości i dobroci, jak właśnie rozważanie opłakanego ich stanu, w jakim się znajdują? Jako rzetelny wysłannik postaram się go wam zwięźle przedstawić. A kiedy tę sprawę poruszam, nie sadźcie, że pierwszym zamiarem moim jest obalanie fałszywych sądów,, fałszywych twierdzeń i złudnych dowodzeń, jakie w celu wyrwania z serc wiernych prawd, które święta religia do wierzenia podaje o czyśćcu, ośmielili się wypowiedzieć czy to więcej niż dwunastu rzekomych apostołów z Magdeburga, czy też pseudoewangeliści z Genewy[971] , czy też inni sofiści i fanatycy idący za twierdzeniami rozwścieczonego Kalwina lub za mrzonkami i chimerami zapamiętałego Lutra[972]. Chcieli oni wyrwać z serc wiernych te prawdy, które im nie tylko sam rozum dyktuje, ale które też przekazała nieomylna powaga Pisma św., których broniły sobory: kartagiński III i nicejski[973]. Prawd tych uczą jedno- zgodnie Ojcowie i Doktorzy Kościoła: Cyrylowie, Atanazowie, Grzegorzowie, Bazylowie, Chryzostomowie, Tertulianowie, Cyprianowie, Ambrożowie, Augustianowie, Hieronimowie[974]. Słuszne jest zatem, by anatema, wieczysta klątwa zwaliła się na te nowoczesne błędy! My zaś cieszmy się, że żyć możemy w prostocie Ewangelii
[971] Magdeburg i Genewa — dwa główne ośrodki ruchu protestanckiego, kwestionującego tradycyjną naukę o czyśćcu…. „więcej niż dwunastu” Pallotti ma tu chyba na myśli magdeburskich teologów, zwanych centurionami.
[972] Marcin Luter, augustianin, później twórca protestantyzmu, ur. w roku 1483, zmarł w 1646. — Jam Kalwin (Calvinus), założyciel reformatorskiego Kościoła noszącego jego imię, z głównym ośrodkiem w Genewie (1509—1564).
[973] Synod kartagiński III — 28 VIII 387; Sobór Nicejski — Konstantynopolitański, 325 i 381, przyjmuje Drugą Księgę Machab. ze wzmianką o przekonaniu, że zbawienną jest rzeczą pomagać zmarłym braciom.
[974] Teksty tych Ojców Kościoła, zob. np. ks. W. Grana t, Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie, Lublin 1974, II, 521—523.