Strona 496
Tom III
po powrocie do swych owczarni rozradują w Panu owce Chrystusowe, a wszyscy wierzący w Chrystusa, tak znajdujący się na polach, jak pozostający na dolinach, staną się jedną winnicą w Panu naszym Jezusie Chrystusie.
7. Należy przede wszystkim tak usposobić Pasterzy i królów ziemi, aby wszyscy w więzach pokoju i miłości, zgodnie z łaską swego powołania byli jednomyślni [por. Ef 4, 1-3] i tak razem przystąpili do skutecznego -wykorzeniania słowem i czynem zgubnych sekt i opanowywania złych obyczajów na całej ziemi; z tego to bowiem powstają wszelkie bezbożności i heretyckie rozłamy.
8. Za świętej pamięci Piusa VI, Piusa VII i w początkach pontyfikatu Grzegorza XVI[891] przemówił do nas Pan według wielkiego swego miłosierdzia, a uczynił to w wielkiej zapalczywości swego gniewu i swego miłosierdzia: i zawsze ostatnie rzeczy stawały się gorsze aniżeli pierwsze[892]. I ponownie przemówił Pan w swej zapalczywości i w miłosierdziu swoim[893]. A więc nadszedł już czas, by zgodnie z wolą Bożą zastosować skuteczniejsze środka, aby wszyscy, co są w Chrystusowym Kościele: duchowni, zakonnicy i święty lud Boży, postępowali lepiej, zgodnie z prawem Pańskim i z Kanonami świętej Matki Kościoła. A wszystko to można skutecznie i spokojnie osiągnąć przez dzieło Soboru Ekumenicznego, przy Bożej pomocy i dzięki łasce Pana naszego Jezusa Chrystusa, pod miłosierną opieką miłosiernego Boga.
[321o] W ten sposób nie tylko się zabliźnią rany Kościoła, ale i on sam, jako Oblubienica ozdobiona i przygotowana na przyjęcie swego Oblubieńca, wyjdzie z pustyni, opływając w rozkosze i opierając się o Umiłowanego swego. Wtenczas wszyscy Aniołowie niebiescy zapytają zdumieni: Kimże jest ta, co idzie jak powstająca jutrzenka, piękna jak księżyc, wybrana jak słońce, a straszliwa jak wojsko w szyku gotowym do boju? A Umiłowany Oblubieniec Kościoła za pośrednictwem niewymownego udzielania łask zejdzie do niego jako do swego ogrodu. Lewą ręką podtrzymując głowę jego będzie nim silnie kierował, a prawicą obejmie go słodko mówiąc: „Piękna jesteś, przyjaciółko moja, słodka i ozdobna jak Jeruzalem”[894]. I jednocześnie radować się będą serca Wasze, a radości Waszej nikt Wam nie odbierze, bo dzięki łasce, którą posiadacie, zakwitnie Winnica Pańska i zrodzi mnóstwo wszelkiego rodzaju cnót w Panu naszym Jezusie Chrystusie, któremu chwała, panowanie i dziękczynienie po wszystkie wieki wieków.
[891] Pius VI (G. Angelo Braschi), papież w latach 1775—1799; Pius VII (Barnaba Chiaramonti), papież w latach 1800—1823; Grzegorz XVI (Abartolemeo Alberto Cappellari), papież w latach 1831— 1840. Pallotti ma tu na myśli wydarzenia związane z zajęciem Rzymu i Państwa Kościelnego przez wojska Napoleona oraz uwięzienie dwu pierwszych papieży.
[892] Por. Ps 51, 3; 106, 40; Mt 12,45; Łk 11, 26.
[893] Święty ma na uwadze świeżą rewoltę rzymską z roku 1849.
[894] Por. Pnp 3, 6 — 4, l; Ap 21,1-2.