Strona 488
Tom III
zamysły [por. Ps 2, 1]? Czemuż to dokonały tylu nieprawości, że gdyby za przyczyną świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz wszystkich Świętych Bóg i Pan nasz Jezus Chrystus wraz ze swą Dziewiczą, Niepokalaną Matką, w miłosierdziu swoim nie wejrzeli na nas, to byśmy się znaleźli w gorszym położeniu niż Sodoma i Gomora [por. Iz l, 9]. Narody bowiem stały się grzesznymi, ludy nieprawością przesiąkłe są nasieniem nieprawym; synowie zbrodni opuścili Pana, zbluźnili Świętemu Izraela i odwrócili się tyłem [por. Iz l, 4]. Dlatego Pasterze Kościoła i królowie ziemi widząc to zdumieli się, strwożyli i wzruszyli, zadrżeli i cierpią w duchu bóle tak gwałtowne, jak te, co spadają na rodzącą, silniejsze niż potrzeba, by zdruzgotać okręty z Tarszisz [por. Ps 47, 8]; jak to widzieliśmy w Mieście Pana Zastępów, w Mieście naszego Boga[872]
[321c] Dlaczego…, czemu tak straszliwe zbrodnie w Jeruzalem i po wszystkich niemal krańcach ziemi? Czemu nierządnicą stało się Miasto wierne, gdzie mieszkała sprawiedliwość, a teraz zapanowała nieprawość, i srebro jego obrócono w popiół [por. Iz l, 21-22]? Dlaczego? A… A… A…, nie potrafię odpowiedzieć! Pierwszą prawdą jest to, że my, których Ojciec Niebieski postawił jako stróżów na polu swoim, także najniżsi spośród pasterzy, zawiedliśmy na drogach naszych i gdyśmy spali, przyszedł nieprzyjazny człowiek i nasiał kąkolu; a gdy nadszedł wilk, opuściliśmy owce, on zaś porywa je i rozprasza [por. Mt 13, 24-30].
Drugą prawdą jest to, że królowie ziemi powstali i książęta zebrali się w jedno (sądzę, że nieświadomie) i faktycznie wystąpili przeciw Bogu, przeciwko Jego Chrystusowi, wiążąc niesprawiedliwymi — by nie powiedzieć bezbożnymi — ustawami pasterską troskę tych, których jako biskupów postawił Pan nasz Jezus Chrystus do kierowania Kościołem Boga, który nabył za wielką cenę[873].
[321d] Przede wszystkim jest prawdą i to, że Chrystus jako Arcykapłan dóbr przyszłych wstępując do świątnicy przez własną krew przelaną na krzyżu, dokonał wiecznego odkupienia [por. Hbr 9, 11] i powiedział „Wykonało się” [J 19, 30]. Wykonało się równie i to, co powiedziane jest od Pana przez Proroka: „I będzie w ostateczne dni przygotowana góra Domu Pańskiego na wierzchu gór, i wywyższy się ponad pagórki, i popłyną do niej wszystkie narody. Pójdą też liczne ludy mówiąc: «Chodźcie, a wstąpmy na górę Pańską i do domu Boga Jakubowego, a nauczy nas dróg swoich i chodzić będziemy ścieżkami Jego». Bo z Syjonu wynijdzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalem. I będzie sądził narody, i będzie strofował ludów wiele (…). Napełniona jest ziemia srebrem i złotem, i nie masz końca skarbom jego” [Iz 2, 2-7]. Wykonało się też i to, co jest napisane przez Proroka [Ps 2, 6], że Pan nasz Jezus Chrystus ustanowiony został przez Pana, Boga Najwyższego,
[872] Mowa oczywiście o Rzymie, „Wiecznym Mieście”.
[873] Por. Ps 2, 2; Dz 20, 28; l Kor 6, 20.