Strona 481

Tom III

przez Apostolskie Hospicjum w Rzymie[847] ; mamy tam wszystkie modlitwy wraz z tą, z którą zwracamy się do Najśw. Dziewicy, Królowej Apostołów[848].

Uwaga: Po każdej modlitwie do Ojca, Syna i Ducha Świętego można zastosować niewielki skrót, dodając do każdej jedno tylko „Chwała Ojcu”.

[319g] Na zakończenie odmawia się modlitwę za wszystkich błąkających się z dala od prawdy:

Boże, któryś Jednorodzonego Syna swego dal na przebłagalną ofiarą dla zbawienia świata [por. l J 4, 10], by podniesiony od ziemi [por. J 12, 32] pociągnął ku sobie wolą wszystkich ludzi, i który nie chcesz niczyjej zguby [por. 2 Sm 14, 14; 2 P 3, 9], prosimy Cię pokornie, abyś przez rany i najdroższą krew tegoż Umiłowanego Syna swego raczył zwrócić swe oczy na wszystkich, których na jakimkolwiek miejscu ziemi uwiodła przewrotność błędu lub zaślepiła ciemność niewiedzy, oraz sprowadzić ich na drogę prawdy i zbawienia [por. Ps 118, 30]. Pomnij, o Panie, że to Twe stworzenia [por. Ps 102, 30; Iz 29, 16; Rz 9, 20], nie gardź więc dziełem rąk Twoich [por. Hi 10, 3]. Wejrzyj na łzy Kościoła, Oblubienicy Twojego Syna [por. Ef 5, 22-23], usłysz jęk sług Twoich [por. Sdz 2, 18] i spraw, abyśmy po usunięciu wszelkich herezji i odstępstw, korzystali z wiecznego pokoju i zgody. Spraw, aby wszystkie narody złączone jednością wiary i doskonalą miłością [por. l J 2, 5] weszły pod rządami Piotra na pastwiska żywota wiecznego [por. Ps 22, 2; J 10, 9] i aby na całym świecie nastała jedna Owczarnia i jeden Pasterz [por. J 10, 16]. Niech się tak stanie, niech się stanie! Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dziękujemy Ci, wszechmogący Boże, za wszystkie dobrodziejstwa Twoje, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.[849]

[847] Stamperia dell Ospizio Apostolico, służąca Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Zob. Wyb. I, s. 130 przyp. 1.

[848] Podano je w Wyb. I s. 130—135. Modlitwa do Królowej Apostołów, tamże, s. 117 nr [332].

[849] U dołu strony 12. pisze ks. Orlandi (ks. Bielski przez przeoczenie przypisuje to ks. R. Melii), że „podany wyżej sposób prowadzenia konferencji został w praktyce przez Sługę Bożego zmieniony i znacznie skrócony Zachowano tylko na początku czytanie książki ascetyczno-apostolskiej oraz Ewangelii i Katechizmu Rzymskiego, a na zakończenie następowało rozwiązywanie kazusu moralnego i krótkie modlitwy”. Skrót tego postępowania widzimy już nawet w równoległym tekście I prokury. Zob. Wyb. I s. 279