Strona 464
Tom III
Sposób podawania wiernym nauki katolickiej powinno się wciąż udoskonalać; a przystosowawszy go do miejscowych warunków i okoliczności czasu, należy go ściśle przestrzegać.
6. Jego Świątobliwość pragnie wreszcie podzielić się w Panu z wami tym, co myśli o odwiedzaniu chorych i o opiece duchowej nad nimi, szczególniej gdy znajdują się w niebezpieczeństwie utraty życia; a to w tym celu, aby na skutek waszego przykładu i upominania nie było ani jednego proboszcza, który by zaniedbywał przepisy Rytuału Rzymskiego, nawołującego do dokładnego przestrzegania przepisów przy tej pasterskiej posłudze.
[313g] 7.[810] Wprawdzie Pismo św. zapowiada wyraźnie, że „muszą przyjść zgorszenia” [Mt 18, 7], jednakże obowiązkiem pasterzy Kościoła jest usuwać ze swego środowiska wszelkiego rodzaju zgorszenie. Dlatego też Jego Świątobliwość błaga was gorąco i napomina zwłaszcza w naszych czasach, kiedy to grzech i zbrodnia uzurpuje sobie prawo, abyście w miarę sił swoich poszczególnym pasterzom dawali pewne wskazówki oraz podsuwali odpowiednie środki, które by służyły do usuwania zgorszeń oraz do zaszczepiania i pielęgnowania cnót chrześcijańskich.
W szczególności, aby wyplenić cudzołóstwa, morderstwa, kradzieże, kłamstwa, przekleństwa, bluźnierstwa, herezje, świętokradztwa, bezbożnictwo — słowem — wszelkie zło rozsiane po całym świecie[811] ; w intencji, by zagładzie uległ grzech, a zapanowała sprawiedliwość wieczna, Ojciec Święty powierza wam Kościół Boży, by nie tylko przez was samych, ale i przez czujność i modlitwy proboszczów wyszedł odnowiony i oczyszczony we wszelkiej miłości i cierpliwości. Szczególnie zaś w czasie modlitw i pobożnych rozmyślań, a także wraz z zebranym w imię Jezusa na synodzie diecezjalnym całym waszym prezbiterium podejmujcie bardziej stosowne i skuteczne środki, jakich chrześcijańska religia dostarcza w obfitości, a jakich używać trzeba nie od niechcenia, ale z całym przed Bogiem zaangażowaniem.
8.[812] Stwierdza na koniec Ojciec Święty, że nierzadko spotkać można pasterzy.odprawiających niedbale należne modły i oficja za zmarłych; toteż z całą powagą i stanowczością przeciw tym nadużyciom występuje i nakazuje ponownie w myśl postanowień Soboru Trydenckiego, by wszystkie modlitwy i obrzędy za zmarłych odprawiane były przez wszystkich, do których to należy, z należytym przejęciem i zrozumieniem, a nie od niechcenia.
Dziwne zaiste, jak to w Winnicy Pana Zastępów panoszy się dziś wszędzie zaraza występków!
[810] Pierwsza część tego siódmego numeru napisana została na dodatkowym bilecie. Drugi akapit (od: „W szczególności, aby wyplenić…”) stanowi końcową część pierwotnego tekstu.
[811] „rozsiane po całym świecie” — dod. póżn.
[812] Ten ósmy numer dołączono na wspomnianej dodatkowej karteczce.