Strona 448
Tom III
z Witaj, Królowo i z Litanią oraz modlitwy, do których czują szczególny pociąg.
Będą się zwracać często w ciągu dnia do Boga, do Najśw. Maryi i do całej Wspólnoty Niebian poprzez serdeczne akty strzeliste, aby mimo że są jeszcze pielgrzymami na tej biednej ziemi, tworzyć z nimi przestawanie niebiańskie.
W ciągu dnia będą często spoglądać na Jezusa Ukrzyżowanego: w Jego udręczonym życiu lub — przez wiarę — w swym sercu i w świętych obrazach, aby potęgować moc ducha we wszystkich okolicznościach stwarzanych codziennie, a dających sposobność do znoszenia cierpień.
[306c] Przed udaniem się na spoczynek, prócz modlitw dyktowanych własną pobożnością, odprawią rachunek sumienia z wszystkiego, czego się w ciągu dnia dopuściły; a przez akty gorącego żalu piętnować będą wszelkie braki w czasie dnia popełnione.
Przygotowując się do nocnego spoczynku przeżegnają się zbawiennym znakiem krzyża świętego, a święconą wodą pokropią siebie same i pokój, w którym spoczną; i odmawiając żarliwie akty strzeliste ułożą się do snu z różańcem w dłoniach i ze świętym krucyfiksem przy poduszce.
[307] Maksymy, jakie codziennie należy mieć w sercu na żywo
Każdy dzień uważać za pierwszy dzień prawdziwego naszego nawrócenia, a ostatni życia.
Stracony to dzień, w którym nie staliśmy się nieco lepsi.
Bóg zostawia nam jeszcze jeden dzień życia, abyśmy czynili pokutę za nasze grzechy.
Otrzymujemy od Boga w darze każdą chwilę życia, abyśmy w życiu pokornym, ubogim, pełnym trudu, wydajnym i wzgardzonym naśladowali Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Gdyby ktoś z potępieńców miał do dyspozycji choćby najmniejszą chwilkę dnia, w którym my żyjemy, jakże byłby wdzięczny Bogu i z jak wielką żarliwością, pokorą i miłością usiłowałby ją wykorzystać!
Nie wiemy rankiem, czy dożyjemy nocy, a w nocy nie wiemy, czy ujrzymy poranek.
[308] Pobożne praktyki tygodniowe i miesięczne[767]
[308a] Będą brać udział w konferencji ascetycznej, jaką dyrektor raz [w tygodniu] wygłosi w kościele czy kaplicy Stowarzyszenia. Spowiadać się będą przynajmniej raz [w tygodniu[768] ] i przystąpią do Komunii zawsze, gdy na to pozwoli im ich ojciec duchowy.
[767] Te tygodniowe i miesięczne praktyki łączymy tu pod jednym nagłówkiem, choć w oryginale są dwa osobne.
[768] Idąc za domysłem, zgodnie z kontekstem i innymi miejscami, dopisujemy „w tygodniu”, ale nieznana ręka dopisała później „w miesiącu”.