Strona 437

2. STOWARZYSZENIE[756] DZIAŁAJĄCE POD SZCZEGÓLNĄ OPIEKĄ ŚW. ZYTY[757]

(OOGC V 612—660; data: 1839—1845)[758]

[297] Religijne zrzeszenie pobożnych niewiast, powodujące się gorliwością i miłością o wieczne zbawienie dusz i pragnące w miarę sił stawiać zaporę wszelkim grzechom śmiertelnym i powszednim, a jak najpełniej rozwijać w sobie i w innych cnoty chrześcijańskie, stara się naśladować naprawdę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który wszak przyszedł na ziemię, by służyć, a nie by Mu służono [por. Mt 20, 28]. Dlatego niewiasty te chcą zajmować pokorne miejsce służebnic w miejscach swego zamieszkania, by wykorzystywać wszystkie nadarzające się sposobności do popierania w rodzinach sprawy większej chwały Bożej i wiecznego zbawienia dusz.

Pobożne to zrzeszenie jest Stowarzyszeniem pozostającym pod szczególną opieką św. Zyty, ponieważ ta Święta, która praktykowała wszystkie cnoty i wykonywała wszelkie prace dla szerzenia większej chwały Bożej i zbawienia dusz w skromnych warunkach służącej, skutecznym swym wstawiennictwem będzie mogła wyjednywać wszystkie łaski potrzebne niewiastom żyjącym w podobnych warunkach, aby i one w stanie swoim starały się o uświęcenie własne i innych ludzi.

[297a] O konieczności popierania i szerzenia Stowarzyszenia Jeżeli kobiety wychowane na zasadach przyjętych w świętych ustroniach obejmując służbę w rodzinach narażają się na niezliczone niebezpieczeństwa ze strony głowy rodziny, a zwłaszcza ze strony jej członków, to dlatego, że nie przystosowały się do życia wśród niebezpieczeństw; toteż załamują się przy pierwszym zetknięciu się z nimi, a potem wcześniej czy później upadają.

[756] Tak oddajemy wieloznaczny rzeczownik Congregazione.

[757] Los wielu podówczas, młodszych, zwłaszcza samotnych kobiet, narażonych szczególnie na niebezpieczeństwa, był przedmiotem osobnej troski Świętego-. Organizacjami opiekuńczymi zajmować się miała osobna prokura (zob. Wyb. I nr [189] s. 290, o prokurze IV). Pallotti potwierdzając wyraźnie odpowiedzialność prokury w tej dziedzinie (zob. niżej, nr [298], myśli o osobnej organizacji dla samotnych kobiet, opracowuje szczegółowe zasady normujące ich życie i pracę, a projektowane Stowarzyszenie oddaje pod opiekę ćw. Zyty, otaczanej już za życia wielką czcią służącej (†1272?). W roku 1953 Pius XII ogłosił ją Patronką służących domowych. — Tego projektowanego Stowarzyszenia „Żytek” nie należy mieszać ze Zgromadzeniem Sióstr Żytek. Prócz tego godzi się wspomnieć, że sprawa wcielenia w czyn planu Pallottiego wymagałaby jeszcze osobnych badań.

[758] Jest to rękopis Pallottiego stanowiący plik 56-stronicowy. Mówiąc o krzewicielu tego Stowarzyszenia, tj. o Zjednoczeniu, Święty nie używa słowa „Kongregacja”, z czego można wnioskować, że Pismo powstało między rokiem 1839 a 1845, może 1841/1842 (Schule, III 648). Rozporządzamy dotąd przekładem ks. J. Wróbla tylko tych wyjątków, które opublikowano w Race. I nry 438— 477. Poniżej publikujemy tekst w zasadzie cały.