Strona 402

tym, którzy na nauki uczęszczali czy posyłali na nie swe dzieci czy służbę[668].

[277e] Uwaga: Wszystko to należy podać do publicznej wiadomości. Prócz tego, by przyjść z pomocą i osobom wykształconym, w czterech głównych kościołach można:

1. Czytać Akta Męczenników Ruinarta[669] , w czasie kiedy gromadzi się lud.

2. Następnie odmawiać trzecią część Różańca, który jest wypróbowanym a skutecznym środkiem, aby grzesznych ludzi skłaniać do pokuty.

3. Prowadzić naukę o katolickich prawdach.

4. [Odmówić] Litanię Loretańską i [udzielić] błogosławieństwa Najśw. Sakramentem, przynajmniej w puszce.

A oto [te główne] kościoły:

San Carlo al Corso,

Sant Ignazio, względnie Chiesa Nuova,

Santa Maria dei Monti i

Santa Maria in Trastevere[670].

Tak samo urządza się podobne nabożeństwa w trzech innych kościołach dla katolików innych narodowości, w językach: angielskim, niemieckim i francuskim.

[277f] Uwaga: Dla większego zbudowania i ukontentowania wiernych należy tak w wymienionych, jak i w parafialnych kościołach urządzać składki na bony chlebowe dla ubogich wdów obarczonych drobnymi dziećmi. Ponieważ zaś nie wszystkie parafie w jednakowej mierze zamieszkałe są przez rodziny zasobne, godzi się wszystkie ofiary odprowadzać do jednej kasy, by przeznaczyć je na cel powyższy, uwzględniając sytuacje, w jakich znajdują się ubogie rodziny w rzeczonych parafiach.

[278] Szkic sposobu zapraszania na naukę religii [278a] Święty Karol [Boromeusz] zalecał małą procesję dzieci niosących wśród religijnych śpiewów rozwiniętą chorągiew lub sztandar.

[668] Na marginesie dopisał Pallotti takie słowa: I któż nie widzi tego, że ogromnie wzrosłaby frekwencja, gdyby wydano zarządzenie, że nikt nie będzie dopuszczony do publicznych stanowisk, jeżeli nie stwierdzi się rzetelnej jego wiedzy w odniesieniu do prawd katolickiej wiary. I czemuż by nie wydać zarządzenia tego rodzaju. Może to i powinno być zrobione, wszak jest czymś godnym Państwa Kościelnego i katolickiego miasta.

[669] Akta te wydane w Paryżu 1689 opracował benedyktyn Thierry Ruinart (1657—1709). Rzymskie wydanie w czterech tomach ukazało się w latach 1777—1779.

[670] Ta ostatnia świątynia nie należy wprawdzie do największych kościołów rzymskich, odznacza się jednak czcigodną starożytnością, a dla Polaków jest ważna z różnych względów, m. in. ze związku z prymasem kard. Stefanem Wyszyńskim i jego Następcą na stanowisku prymasa.