Strona 346
Tom III
4. Po skończeniu Oficjum czyta się głośno w języku ludowym Martyrologium[484].
5. Następnie wygłasza się naukę moralną, dostosowaną do Ewangelii lub do aktualnej uroczystości.
Uwaga: Jest prośba, aby nauka ta była przystosowana do wieku i stanu członków należących do Kongregacji oraz by nie trwała dłużej niż pół godziny i nie krócej niż dwadzieścia minut.
[256d] 6. Po zakończeniu nauki odprawia się Mszę św. W czasie Mszy na pierwszym w miesiącu zebraniu Kongregacji odmawia się Różaniec do Najśw. Maryi Panny; na drugim — Koronkę do Najdroższej Krwi Pana Jezusa lub Koronkę o Imieniu Jezus czy też Koronkę do Najśw. Matki Bolesnej[485]. Na wszystkich innych zebraniach w miesiącu kapłan lub inna osoba wyznaczona przez dyrektora poleci odmawiać głośno i na przemian modlitwy dostosowane do poszczególnych części Najśw. Ofiary, tak aby wierni przyzwyczaili się do jednoczenia w duchu z tak świętym Dziełem.
[256e] W każde zaś święto po odmówieniu wymienionych wyżej trzech pobożnych praktyk odmawia się również akty wiary, nadziei, miłości i żalu oraz akty uwielbienia Najśw. Imienia Bożego w celu wynagrodzenia Bogu za bluźnierstwa:
Niech będzie Bóg uwielbiony Niech będzie uwielbione święte Imię Jego
Niech będzie uwielbiony Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i człowiek
Niech będzie uwielbione Imię Jezusowe
Niech będzie uwielbiony Jezus w Najśw. Sakramencie Ołtarza
Niech będzie pochwalona Wielka Matka Boża, Najśw. Maryja
Niech będzie pochwalone Imię Maryi Dziewicy Matki
Niech będzie uwielbiony Bóg w swoich Aniołach i swoich Świętych.
[484] Martyrologium (martyrum elogium — pochwała Męczenników) to księga liturgiczna, w której początkowo wymieniani byli sami tylko Męczennicy na dany dzień, później i inni Święci z dołączeniem pewnych szczegółów z ich życia.
[485] „Koronka”, ogólnie biorąc, to forma modlitwy, w której powtarza się „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”: osoba odmawiająca Koronką posługuje się paciorkami połączonymi z sobą sznureczkiem czy łańcuszkiem. Koronka o Najdroższej Krwi została ułożona przez Franciszka Albertini (†1819), bpa Terracyny. Składa się z 33 „Ojcze nasz” i 7 „Chwała Ojcu”, a przy odmawianiu zakłada rozpamiętywanie Męki Chrystusowej. Por. przyp. 20. Koronka na cześć Matki Boskiej Bolesnej polega na odmawianiu siedmiu dziesiątek składających się z jednego „Ojcze nasz”, z siedmiu „Zdrowaś Maryjo”, poświęconych siedmiu boleściom Maryi, i z trzech „Zdrowaś Maryjo”, ku uczczeniu Jej łez. Nabożeństwo do NM. Panny Bolesnej rozwijał Zakon Sług Najśw. Maryi (Serwici), Koronka zaś powstała około 1223 roku.