Strona 311
Tom III
i wszelkie możliwe występki, a także w tym, żem jest przyczyną wszelkiego zła, a przeszkodą wszelkiego dobra czasu i wieczności we wszystkich możliwych wszechświatach! O Boże, o Miłosierdzie moje! O Miłosierdzie odwieczne, nieskończone, niezmierzone, niewysłowione i niepojęte Miłosierdzie! Miłosierdzie! Miłosierdzie! (Oświadczenie generalne).
62. [DARY PRZENAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY. BÓG I WINCENTY.
„PRZYJDŹCIE WSZYSTKIE LUDY…” „NIEBO ME NIECH BĘDZIE…”]
(Lumi — 29,1.1, s. 243 —252; rok 1844)
[242] Najukochańsza Matko moja, Maryjo Niepokalana, wszyscy w niebie Aniołowie i Święci, i wszystkie wszelkiego rodzaju stworzenia wszechświata, proszę was i pragnę was prosić teraz i zawsze przez całą wieczność w każdej z nieprzeliczonych chwil, abyście wszyscy i zawsze — a chciałbym, byście wszyscy (w liczbie i świętości[429]) mnożeni byli w nieskończoność od całej wieczności i przez nieskończone wieki w każdym nieskończenie małym momencie, wszyscy razem w wyobraźni uwielokrotnieni — za mnie i za wszystkie stworzenia, czyli za nas, w naszym imieniu i z naszej strony, miłowali, wielbili, wychwalali Ojca, Syna i Ducha Świętego, i dzięki czynili za te wszystkie dary natury i łaski, jakie Przenajświętsza Trójca zlewała, zlewa i chce na nas zlewać!
[242a] Oto cała Przenajświętsza Trójca z nieskończoną Miłością myślała o nas od całej wieczności, i przez wieczność całą chce nam użyczać swych darów: zachowania w istnieniu, darów natury, łaski i chwały. I to nawet wtedy, gdy o tym nie myślę, gdy śpię, a nawet gdy grzeszyłem lub grzeszę — cała Przenajśw. Trójca nie przestaje zlewać na mnie żadnego z darów swoich, ale udziela mi wszystkich i każdego z osobna z nieskończonych swych przymiotów, właściwości, Natury i Istoty Bożej, a w każdej chwili użycza mi niezliczonych darów, łask, względów, zmiłowań oraz żywi mnie zawsze sobą samym [i] nieskończonym Istnieniem, Naturą, cechami i przymiotami. A przez to Boskie podtrzymywanie życia mojego unicestwia mnie i niweczy w mej niegodności, w moich sprzeciwach [wobec łaski], w mej niezdolności do przyjmowania Jego darów, a tak przemienia mnie w każdej chwili i nieustannie w samego siebie pomimo bezgranicznej niegodności mojej.
[242b] Dlatego błagam was, i to błaganie ponawiam, abyście za mnie, w imieniu moim i wszystkich stworzeń Boga kochali, wielbili,
[429]”w liczbie i świętości” — dod. późn.