Strona 308
Tom III
W każdej bowiem chwili i zawsze myślisz o mnie od całej wieczności, zalewając mię potokami łask, względów, darów i zmiłowań wszystkich Twych nieskończonych bez granic miłosiernych przymiotów, i stale, o Ojcze, Synu i Duchu Święty, karmisz mnie i żywisz całym swoim Istnieniem, Istotą, przymiotami i działaniami Bożymi, a przez wszystkie Twe nieskończone przymioty niweczysz mnie coraz bardziej i unicestwiasz w mym przewrotnym bycie, i wciąż przemieniasz mnie coraz więcej w całego siebie. Wszystkich zaś tych przemyślnych dziel miłości Twej i miłosierdzia dokonujesz stale i w dzień, i w nocy, czy czuwam czy śpię, czy jem, czy piję, czy przechadzam się, czy myślę, czy też nie myślę o Tobie. Ty zaś, o Jezu, nawet wtedy, gdy o Tobie nie myślę, ofiarujesz się za mnie na świętych ołtarzach całego świata i na tych ołtarzach, utajony w Najśw. Sakramencie, czekasz wciąż na mnie, płonąc nieogarnionym ogniem miłości, by mi się dać całkowicie, zawsze w pełni bez miary.
[240d] Ach, mój Boże, cóż uczynię na widok tak niewymownej miłości Twej i nieskończonego Twego miłosierdzia? Boże mój, ja nic nie mogę! Lecz składam Ci w ofierze całe najświętsze życie Jezusa Chrystusa Pana naszego. O Trójco Przenajświętsza, ofiaruję Ci samo Twe wiekuiste życie, życie Najśw. Maryi i – wszystkich Aniołów i wszystkich Świętych; a dla uzupełnienia mego braku, przez miłość Jezusa, Najśw. Maryi, Aniołów i wszystkich Świętych, uwielbij się bez granic przez siebie samego, oddaj sobie chwałę, błogosławieństwo i dziękczynienie, itd., Boże, me Wszystko, Wszystko, Wszystko! Boże mój, [jam] nicością, nicością, nicością! Boże mój, Ojcze mój, Miłości ma nieskończona!
Przyjdźcie, o Aniołowie i Świeci, i wszystkie stworzenia wszechświata, przyjdźcie uwielbiać nieskończoną Miłość, która oszalała z miłości! Przyjdźcie, wielbijcie, błogosławcie, zdumiewajcie się, wychwalajcie, dzięki składajcie i wywyższajcie Ją na wieki i dalej jeszcze! Zmiłowania Pańskie [okazywane] przez wzgląd na zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez nieskończone Jego miłosierdzie po wieczne czasy wyśpiewywać będę! (por. Ps 88, 2) (Oświadczenie generalne).
61. [W UROCZYSTOŚĆ ŚW. PIOTRA Z ALKANTARY — 1844]
(Lumi — 28, t. I, s. 237—242; rok 1844)
[241] Boże mój, Miłosierdzie me nieskończone, odwieczne, niezmierne i niepojęte! Dziś w świąteczny dzień św. Piotra z Alkantary, roku 1844[425], bardziej niż kiedykolwiek obudzasz mą ufność, że otrzymałem i nadal otrzymywać będę wszystkie łaski, dary i zmiłowania, co do
[425] Jak już wspomniano, Kościół czci tego Świętego w liturgii dnia 19 października.