Strona 305
Tom III
wszelkich nieszczęść fizycznych i moralnych zarówno przeszłych, jak obecnych, przyszłych i możliwych całego świata, i prócz tego, mimo że jestem prawdziwą przeszkodą wszelkich fizycznych i moralnych dóbr minionych i możliwych — to jednak Ty, Boże mój, bezgranicznie dobry we wszystkich Twych nieskończonych przymiotach, zstępujesz na mnie z nieprzebraną miłością, by się całkowicie udzielać mej duszy i by w każdym z nieprzeliczonych momentów przekształcać mnie zupełnie w siebie. A dokonujesz tego wszystkiego, chociaż ja nie zdaję sobie z tego sprawy.
Dlatego też, o Boże mój, ze względu na cześć i nieskończoną chwalę, na jaką zasługujesz sam w sobie z uwagi na wszystkie przymioty Twe miłosierne bez granic, przez nieprzebrane zasługi Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez zasługi i wstawiennictwo Najśw. Maryi, wszystkich Aniołów i wszystkich Świętych, stosownie do tego, jak ze wszech miar domaga się wzgląd na nieskończone Twe uwielbienie, spraw, by całemu wszechświatu było wiadome, że do cudów niewysłowionego Boskiego Twego miłosierdzia trzeba zaliczyć stworzenie mnie z niczego, wszystkie momenty istnienia mojego na tym świecie w stanie wędrówki [do wieczności], wszystkie nieprzeliczone łaski, których mi użyczyłeś i których mi użyczasz, wszystkie sakramenty, którymiś mnie ubogacił, słowo Boże, jakim mnie żywiłeś i jakim chcesz mnie odżywiać, wszystkie przykłady Świętych, które mi ukazywałeś, wszystkie odpusty, jakimi raczyłeś mnie obdarzyć, wszystkie natchnienia serca i oświecenia umysłu, wszystkie Boże łaski, udzielania się i zmiłowania, które rozlewałeś na mnie i rozlewać pragniesz, [wszystkie one] są cudami Boskiego, niewypowiedzianego Twego miłosierdzia.
[239f] Tak tedy całe życie moje stanowi nieustanny i wieloraki cud zmiłowania Bożego! Tak więc, Boże mój, wszystkie modlitwy, jakie ośmielam się Tobie pokornie przedstawiać, są cudami miłosierdzia Bożego. Wszystkie sakramenty święte, jakie przyjąłem i jakie przyjmę, których udzieliłem i których udzielę, wszystkie Msze św., w których uczestniczyłem i w których uczestniczyć będę, które odprawiłem i które odprawię, wszelkie słowo Boże, którego słuchałem i którego słuchać będę, które głosiłem i które wygłoszę, wszystkie odpusty już uzyskane i jakie będę mógł uzyskiwać, wszystkie przykłady Świętych, jakie mi ukazałeś i jakie mi ukażesz, wszystkie wszelkiego rodzaju dobre uczynki, jakie mogłem i powinienem był spełnić, jakie będę mógł i będę zobowiązany wykonać, wszystkie łaski wewnętrzne i zewnętrzne, zwyczajne i nadzwyczajne, jakich mi udzieliłeś i jakich chcesz mi udzielać — to cuda niewymownego miłosierdzia Twego!
Cudem zaś cudów wszystkich nieskończonych Boskich Twoich przymiotów, z których każdy jest miłosierny bez granic, jest właśnie ten, że działasz we mnie w każdym momencie, przekształcając mnie wciąż coraz doskonalej w siebie samego, zgodnie z Twą wolą i jakbym Ci nie stawiał żadnej przeszkody — choć jestem przyczyną wszelkich nieszczęść i przeszkodą wszelkiego dobra (Oświadczenie generalne).