Strona 281
Tom III
stworzeń wobec chwały należnej Tobie, Ojcze, Synu i Duchu Święty w Twojej Istocie i Naturze, w przymiotach Twych miłosiernych bez granic i we wszelkich swych Boskich dziełach wewnętrznych jak zewnętrznych, [to jest] w stworzeniu, zachowaniu, odkupieniu, uświęceniu i uwielbieniu [ludzi].
Boże mój, Miłosierdzie moje! Czegóż więc dokonasz ze mnie, we mnie i nade mną w tych świętych ćwiczeniach? Zasługuję na całą bezwzględną surowość najdoskonalszej Twej sprawiedliwości, nieskończenie mądrej i najmiłościwszej. Dlategom godzien, byś nigdy już nie przemawiał do mego tak bardzo niewdzięcznego serca. Zasługuję, by opuściła mnie Twa łaska we wszystkich kazaniach, medytacjach, odnowach, pouczeniach, konferencjach, czytaniach duchownych, rachunkach sumienia, Mszach św., na wędzeniach, w sprawowaniu i przyjmowaniu sakramentów świętych. Zasługuję na to, aby wszystko świadczyło na rzecz wiekuistego mego potępienia i odrzucenia. Zasługuję na to bez granic, by wszystko powstało na mnie, we mnie i przeciwko mnie ku ruinie [por. Łk 2, 34].
[230h] Cóż zatem, w świętych tych rekolekcjach, które mogą okazać się dla mnie ostatnie, uczynisz ze mnie, we mnie i nade mną, Boże mój? I cóż Ci mogę na to odpowiedzieć? Panie, nie umiem mówić [por. Jr l, 6]! Lecz w nieogarnionych blaskach nieskończonego Twego i wiecznego miłosierdzia odpowiadają Aniołowie, Święci i ich Królowa Najśw. Maryja. Oni bowiem w miłościwych zamiarach tegoż wiecznego i nieprzebranego miłosierdzia widzą, że jak jestem człowiekiem grzechu [por. 2 Tes 2, 3] oraz przyczyną wszelkiego zła przeszłego, obecnego, przyszłego i możliwego, a także przeszkodą wszelkich dobrych rzeczy przeszłych, obecnych, przyszłych i możliwych oraz przeszkodą wszelkich darów, łask i cudów — tak też przez samoż to miłosierdzie bez granic i przez nieprzebrane zasługi Jezusa Chrystusa, przez zasługi i wstawiennictwo Najśw. Maryi, wszystkich Aniołów i wszystkich Świętych, ciż sami Aniołowie, Święci i Najśw. Maryja widzą, że Ty, o mój Boże, Miłosierdzie moje, chcesz zawsze i wszędzie niweczyć mnie całego wraz ze złością moją tak, że we mnie nie zostaje nic jak tylko Twe miłosierdzie i pełnia najświętszego życia Jezusa Chrystusa ze wszystkimi Jego zasługami, ze wszystkimi Jego cnotami i ze wszystkim tym, czym był i co na tej ziemi powiedział tenże Pan nasz Jezus Chrystus; a to jest tak wiele, że świat cały nie pomieściłby wszystkich ksiąg, które by trzeba napisać [por. J 21, 25].
I miłosierdzie Twoje zapewnia mnie, że obraziłbym toż samo miłosierdzie Twe mniemając, że nie chcesz udzielić mi całej świętości Serafinów, Cherub; nów, Tronów, Panowań, Władz, Księstw, Mocy, Archaniołów, Aniołów Stróżów, świętych Patriarchów i Proroków, i wszystkich Świętych Starego Przymierza; [dalej] Apostołów, Ewangelistów, Uczniów, świętych Niewinnych Młodzianków, świętych Męczenników, świętych Papieży, Doktorów, Biskupów, Kapłanów, Lewitów, Kleryków wszelkiego stopnia, świętych Wyznawców, Cenobitów,