Strona 214

Tom III

przez Ciebie zupełnie w doczesności i wieczności, i jak gdybyś mi tego wszystkiego udzielił, i jakbyś należał do mnie całkowicie wraz z Ojcem i Duchem Świętym, wraz ze wszystkimi sprawami Twymi; i jak gdybyś mi udzielił wszelkich zasług i cnót Najśw. Maryi, wszystkich Aniołów oraz całego Kościoła triumfującego, cierpiącego i walczącego, i jaki istnieć będzie w doczesności i wieczności — wszystko zaś tak jak Ty pragniesz i dla wszystkich celów, jakie podobają się Tobie.

[163c] Uwaga: Wszystko to, co napisałem tutaj i gdzie indziej, poddaję pod’ sąd świętej Matki Kościoła i zawsze wierzyć chcę w to wszystko, w co wierzy i czego naucza święta Matka Kościół apostolski i rzymskokatolicki. Odrzucam też wszystko, co [ten] święty Kościół odrzuca.

50. [„W KOŚCIELE TWYM STAWIASZ MNIE JAKO NOWY CUD MIŁOSIERDZIA…”]

(Lumi — 23. t. I, s. 210 —212; rok 184 0)[332] 332

[164] W żywym pragnieniu utrwalenia postępu i rozszerzania wszędzie Pobożnego Stowarzyszenia[333], założonego pod opieką Najśw. Maryi Królowej Apostołów, oraz rozwoju wszystkich jego ewangelicznych poczynań miłości i gorliwości tudzież w najgłębszym przeświadczeniu o niepojętej mej niegodności, by z uwagi na nie dającą się objąć rozumem mą nieudolność posiadania daru czynienia wszystkiego [dobrego] oraz wykonywania i współdziałania w tym wszystkim,

[164a] w dniu 26 marca 1840 roku, po odprawieniu Najśw. Ofiary odczułem, o mój Boże, mój Ojcze, Miłosierdzie me nieskończone, że dla miłościwego odniesienia triumfu nad bezgraniczną niegodnoscią moją, przez zasługi Jedynego Syna Twego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, jak i przez zasługi i wstawiennictwo Najśw. Maryi i całej Wspólnoty Niebian wraz ze wszystkimi sprawiedliwymi, raczyłeś we mnie zburzyć mię zupełnie, a ukształtować i stworzyć we mnie nowy cud miłosierdzia. [Zdałem sobie też sprawę], że w Kościele swym stawiasz mnie jako nowy cud miłosierdzia.

[164b] Dzięki Ci składam, że raczysz jeszcze sprawiać, iż przez samoż to miłosierdzie Twe bez granic wszystkie nieskończone przymioty Twoje — a wszystkie bez miary miłosierdzia pełne — wyniszczają w każdej chwili we mnie i stwarzają stale jakiś nowy cud miłosierdzia

[332] Niewielkie to objętościowo Pismo stanowi ważny dokument świadczący o mistycznej przemianie Świętego w Chrystusa „przez cud miłosierdzia Bożego”.

[333] Jest oczywiste, że chodzi o Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, które po roku 1838 nie mogło występować pod pełnym tytułem.