Strona 192

[151c] Ach, Boże mój, Miłosierdzie moje [por. Ps 58, 18]! O jak Cię w sobie czuję! Daruj, że tak słabo w słowach oddaję to, co odczuwam w duszy, daruj, że się tak wypowiadam, jakbym wcale nie mówi aczkolwiek na podstawie tych słów można by zarzucić, że w tym przesadzam.

O Boże mój, Miłosierdzie moje, Miłosierdzie bez granic, Miłosierdzi odwieczne! Jakżem nędzny, bezbożny i pełen zbrodni, bardziej n wszystkie zbuntowane anioły i wszelkie stworzenia przeszłe, teraźniejsze, przyszłe i możliwe! Jam jest przyczyną wszelkiego zła na całym świecie: przeszłego, obecnego, przyszłego i możliwego, jestem też prze szkodą wszelkich dzieł dobrych, wszystkich zbożnych instytucji, wszystkich cudów i dziwów oraz wszelkiego rodzaju dobra, które byłoby dokonane w czasie i które by się dokonywało przez wszystkie wie! i przez całą wieczność według nieprzebranych zasług dzieła odkupienia i według wartości, wstawiennictwa i zasług Najśw. Maryi, św. Józefa Jej Oblubieńca, wszystkich Aniołów i wszystkich Świętych.

[151d] Uwielbienia moje i hołdy, moje dziękczynienia i pochwał zasługują jedynie na odrzucenie u Ciebie, któryś jest odwieczną doskonałością i nieskończoną świętością. Skoro jednak raczyłeś mnie wybrać na triumf swego bezgranicznego miłosierdzia, chcę Ci składać w ofierze teraz i zawsze, od całej wieczności i przez całą wieczność w każdym z nieprzeliczonych momentów mnożonych w nieskończoność, wszystkie uwielbienia, wysławiania, hołdy i dziękczynienia, akty wszelkich cnót i wszystkie dobre uczynki i całe życie wszystkich Świętych i wszystkie] Aniołów oraz życie ich Królowej, Najśw. Maryi, a przede wszystkim życie Jezusa Chrystusa. A wszystko to ofiaruję Ci dla wszelkich możliwych, a miłych Tobie celów, szczególnie zaś w intencji, aby Ci oddawano chwałę i dziękczynienie godne nieskończonego miłosierdzia Twego; dla mnie zaś, by została taka pogarda, na jaką zasługuję, jako przyczyna wszelkiego zła i przeszkoda wszelkiego dobra.