Strona 175

[144c] Mając na uwadze fakt, że kierownik duchowy poświęconych Bogu dziewic odosobnionych w świętych klasztorach może przez kierowanie na drodze Bożej duszami poruczonymi jego pieczy dojść do ducha wysokiej ewangelicznej doskonałości, obudzę następującą intencję:

Boże mój, racz to sprawić, by cały świat poznał niepojętą moją niegodność posiadania jakiegokolwiek daru czy środka, który byłby stosowny do życia wiecznego. Ty jednak w nieskończonym swym miłosierdziu, przez zasługi Jezusa i Maryi, i całej Wspólnoty Niebian udzielasz mi [tego] wszystkiego. Zatopiony więc w nieskończonym Twym miłosierdziu, potędze, mądrości, dobroci i [w całym] Bóstwie, pragnę od całej wieczności przez całą wieczność w każdej chwili żyć zajęty prowadzeniem dusz drogą najwyższej doskonałości. I pragnę, by Bóg był tak uwielbiony, jak gdyby wszystkie stworzenia korzystały z tego kierownictwa z podatnością podobnie doskonałą, jak podatność Najśw. Maryi i Najświętszego Człowieczeństwa Jezusa Chrystusa (Oświadczenie generalne).

Boże mój, nie jestem godny być żywym i doskonałym obrazem Twego Boskiego ukrzyżowanego Syna; Ty jednak udzielasz mi tej łaski przez miłosierdzie swoje i przez zasługi Jezusa i Maryi. Ofiaruję Ci też Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa na podziękowanie, jak gdybyś użyczył tego daru mnie i wszystkim, teraz i zawsze, od wszystkich wieków i przez całą wieczność (Oświadczenie generalne).

[144d] Boże mój, ilekroć powiem: ,,W Tobie, Panie, położyłem nadzieję, niechaj nie będę zawstydzony na wieki!” [Ps 30, 2], to choćbym w danej chwili miał co innego na myśli, to — ponieważ winienem we wszystkim i zawsze szukać Twojej chwały — pragnę mieć mocną ufność i pewność, że Ty sam przez się uwielbisz się zawsze i we wszystkim. Nie jestem godzien, o Boże mój, mieć w sobie ducha, co szuka wyłącznie chwały Twojej, gdyż moja miłość własna goni zawsze za swą własną chwałą. A jeśli będzie we mnie duch, co szuka chwały Twojej, to nie ja, lecz Ty przez szczególne miłosierdzie sprawujesz swą chwałę we mnie, choć j e- stem najbardziej niegodny tego. Wyznaję więc przed wszystkimi stworzeniami, teraz i zawsze, że w swej miłości własnej szukam zawsze swej chwały; pragnę jednak aktem zdecydowanej woli wyrzec się jej na zawsze i pewny jestem, że ze względu na swe niewysłowione miłosierdzie raz na zawsze zniweczysz we mnie wszelkie egoistyczne me popędy.

[144e] Dlatego pragnę teraz i na zawsze, od całej wieczności przez wieczność całą szukać Ciebie we wszystkich rzeczach. A ponieważ wstawiając się u Ciebie za jakąkolwiek rzecz czy osobę pragnę prosić