Strona 148
Tom III
bardziej niż Żydzi, poganie i wszyscy szatani (św. Brygida, Obj., Ks. 4, rozdz. 134).
Daleko łatwiej znajdziesz ludzi świeckich nawracających się ku dobremu niż choćby jednego z kapłanów skłaniającego się do tego, co lepsze (św. Bernard, List 96).
Święty Ambroży mówi o występnych kapłanach: „Kiedy się ich karci, powiększają swój grzech przez to, że usiłują zaprzeczać go lub bronić; i tym cięższy jest ich upadek, im mniejsza nadzieja na [owocną] naganę” (Apologia, 1 rozdz., 2).
[133] Gdy Bóg opuszcza grzesznika
„I ułagodzi się rozgniewanie na ciebie, i odstąpi od ciebie zawiść moja — przestanę i nie będę się dalej gniewał” (Jr 16, 42).
„A gdzież jest syn, którego by ojciec nie karał? Jeśli tedy nie odbieracie karania, zatem nie jesteście synami, ale dziećmi nieprawymi. Bóg bowiem karci tego, kogo miłuje, nie szczędząc razów temu, którego uznaje za syna” (św. Paweł, Hbr 12, 7 nn).
Jest to objaw wielkiego gniewu, gdy Bóg wobec grzeszników nie objawia swojego gniewu (św. Bernard, Kaź. 42 do Pnp).
,,Nie masz ich w ludzkim trudzie i z ludźmi nie będą karani: przeto ogarnęła ich pycha” (Ps 72, 5-6).
35. [SPRAWOZDANIE I PROŚBA SKIEROWANE DO KIEROWNIKA DUCHOWEGO]
(Lumi — 68, t. II, s. 768—780; rok 1830 ?)
A. I. D. G. — A. D. P.[250]
[134]
Sprawozdanie dla kierownika duchowego i prośba [o wskazówki][251].
Z natury przyziemny, podobny do zwierząt i od nich gorszy, pełen wad i grzechów, potrzebujący wciąż zewnętrznych podniet do posuwania się na drogach Bożych, wystawiony zawsze na niebezpieczeństwo przybierania postaw prymitywnych we wszystkich sprawach, za równo przyjemnych jak przykrych, wobec promyka światła w postać niezliczonych łask, którymi uprzedzał mię Bóg w nieskończonym swym miłosierdziu, uprzedzał mię i szedł za mną, dając mi poznać obecną mą potrzebę upokarzania się i uniżania, widząc, że w konkretnym mym stanie wystawiony jestem na oznaki szacunku i na okazywanie mi względów, przedstawiam sobie zawsze, żem raz przez tego, drugi przez innego, to znów przez wszystkich razem bity, poniżany, wzgardzony.
[250] Ad Infinitam Dei Gloriam [= Dla nieskończonej chwały Bożej]; Ad Delendum Peccatum [= Dla zniweczenia grzechu].
[251] W oryginale następują teraz strony 247—264, przedarte pionowe a później odtworzone starannie, prawdopodobnie przez Orlandiego.