Strona 101

Tom III

świętej spowiedzi, przez którą otrzymuje się nie tylko odpuszczenie grzechów, ale i łaskę, by do nich więcej nie wracać.

Czytanie duchowne

Będę się starał przestrzegać następującego przepisu Trydenckiego Soboru: Duchowni wezwani do Bożego dziedzictwa powinni życie swe i obyczaje tak układać, aby w ubiorze, w ruchach, w poruszaniu się, w słowach i wszystkich innych sprawach stosowali powagę, umiar i pobożność (Sess. 22, c. l, de Reformatione)[178].

Święty Hieronim pisząc w liście do Rustyka[179] o księżach, wypowiada się w ten sposób: Ich strój, mowa. powierzchowność, sposób chodzenia — ma to być nauką cnót.

[103e] Konferencja

9. 1) Aby poznać, czy jesteśmy powołani do stanu duchownego, należy zbadać, czy mamy niezbędne do tego warunki; 2) wyróżniającą cechą ogólną jest eklezjalny sposób patrzenia cechami zaś szczegółowymi to szczera intencja szukania chwały Bożej i zbawienia dusz, czystość, itd.; 3) sędzią do rozstrzygania od zewnątrz o posiadaniu niezbędnych warunków jest biskup; od wewnątrz — światły i pokorny kierownik duszy.

Owoc

1) Z pokorą i wdzięcznością odpowiadać na Boże wezwanie i dzięki składać Panu za to dobrodziejstwo; 2) modlić się za tych, którzy bez powołania wstąpili czy będą chcieli wstąpić.

[103f] Medytacja

10. Życie obojętnego duchownego jest: 1) groźne w chwili śmierci wskutek pokus szatańskich, 2) jeszcze groźniejsze z tego powodu, że można się obawiać porzucenia go przez Boga.

Owoc

Wieść życie gorliwe, modlić się za wszystkich oziębłych, a ponad to prosić, aby wszyscy wierni, szczególnie zaś duchowni pobudzali się wzajem do żarliwości.

Sentencje

Biada morzu i biada ziemi, bo zstąpi na was diabeł, pałając wielkim gniewem (Apokalipsa)[180].

Serce twarde dozna na końcu klęski (jeśli się nie mylę – Księga Mądrości)[181].

[178] Przytoczenie dokumentu trydenckiego nie jest dosłowne.

[179] Mowa tu o św. Rustyku, biskupie Narbony (t ok. 461), do którego św. Hieronim (†419) miał skierować list zawierający rady dla życia duchownego. Zob. Migne, PL 22 1072—1085.

[180] Dokładniej — Ap 12, 12.

[181] Ściślej — Syr 3. 27 (Eklezjastyk).