Strona 96
Tom II
wszystkie praktyki duchowe wyznaczone na dni samotności, ale rozmyślania będą się odbywały w pokojach po podaniu przez ojca duchownego, w kaplicy, wyznaczonych i rozwiniętych punktów.
Niechaj wszyscy przywiązują wielką wagę do praktykowania odnowy ducha w życiu ofiary, ponieważ zachowanie i udoskonalenie tego ducha aż do śmierci, jest tak bardzo ważne!
Tytuł VIII
„Oto anioł Pański ukazał się we śnie Józefowi, mówiąc: « Wstań, a weźmij Dziecię i Matkę Jego i uchodź do Egiptu. A pozostań tam, aż ci oznajmię. Albowiem stanie się, że Herod szukać będzie Dziecięcia, aby Je zgładzić. A on powstał, wziął Dziecię i Matkę Jego w nocy i uszedł do Egiptu” [por. Mt 2, 13-14]
Rozdział [1 i] jedyny
O tym, że należy być zawsze gotowym do znoszenia następstw wszelkich prześladowań, również w życiu prywatnym.
[65] Pan nasz Jezus Chrystus narodził się po to, by dobrze czynić wszystkim i by wszystkich zbawić, z miłości ku nam i dla dania nam przykładu poddał się prześladowaniu Heroda, ponosząc następstwa prześladowania, jak: udręki ucieczki do Egiptu i przykrego tam przebywania przez lat kilka; jeżeli zaś uchylał się przed bezpośrednim prześladowaniem Heroda, czynił to z wyższego nakazu Nieba i dla znoszenia większych prześladowań, aż do śmierci krzyżowej.
Wobec takiego przykładu któż by nie chciał zgodzić się na znoszenie jakiegokolwiek prześladowania z miłości do Chrystusa? Dlatego:
[66] Wszyscy, co są lub będą w Stowarzyszeniu, choćby oddawali się przez pewien czas zajęciom całkiem prywatnego życia, powinni przygotować się do publicznego życia ewangelicznej posługi, lub też przy niej bezpośrednio lub pośrednio współpracować przez dzieła zmierzające ku większej chwale Bożej i pożytkowi dus z, zgodnie z zadaniami czy pracami, jakie winni wykonywać. Ponieważ dzieła Królestwa Jezusa Chrystusa w zwyczajnym biegu rzeczy spotykają się zawsze z prześladowaniami, stąd każdy ma za zwyczajny i charakterystyczny warunek swego stanu uważać i przyjmować fakt, że będzie narażony z czyjejś strony na prześladowania.
[67] Poprzez częste rozmyślania nad życiem Jezusa Chrystusa prześladowanego mają się wszyscy usposobić i przygotować do prześladowań, jakie powinni ukochać; mają weselić się, gdy się z nimi spotykają, a dziękować Panu, gdy im podlegają; tak bowiem mogą w bardziej doskonały sposób naśladować Pana naszego Jezusa Chrystusa. Stąd też w naszym Stowarzyszeniu powstał święty zwyczaj odmawiać Ciebie, Boże, chwalimy, w przeciwnościach, a Psalm (50) Zmiłuj się nade mną,