Strona 95

Tom II

w całej swej postawie, spojrzeniach, słowach, w układzie i ruchach rąk i dłoni, w sposobie chodzenia, siedzenia, przy każdej w ogóle czynności.

W ogólności niech wszyscy wystrzegają się okazji mogących doprowadzić do grzechu przeciwko świętej czystości, i dlatego niechaj unikają ich za wszelką cenę.

[62] Ponieważ zaś nikt nie utrzyma się w niewinności i czystości bez głębokiej pokory, niech wszyscy uważają się za niegodnych trwałego daru doskonałej niewinności i czystości; dlatego niech we wszystkim i zawsze będą pokorni, albowiem Bóg udziela swych łask pokornym, a sprzeciwia się pysznym [por. Jk 4, 6; 1 P 5, 5].

Tytuł VII

„A gdy się wypełniły dni oczyszczenia Jej według prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jeruzalem, aby Je stawić przed Panem” [por. Łk 2, 22]

[Rozdział (1 i) jedyny][196] O odnowie ducha w życiu ofiary

[63] Chociaż Pan nasz Jezus Chrystus przyszedł na ten świat w duchu ofiary, jak zapewnia o tym św. Paweł Apostoł [por. Flp 2, 5 nn], to jednak, zaledwie osiągnął czterdziesty dzień po swym narodzeniu, chciał zgodnie z prawem być przedstawiony w świątyni, by [na nowo] ofiarować się Bogu, swojemu Ojcu, na ofiarę doskonałą. Dlatego to dla większego wzrostu w duchu udoskonalenia życia w ofierze wszyscy raz w miesiącu, a poszczególni w dniach wyznaczonych przez rektora[197], obchodzić będą jednodniowe skupienie ducha w formie rekolekcji, połączone z rozmyślaniem, czytaniem duchownym, rachunkami sumienia i modłami, stosownymi do odnowy ducha w praktykowaniu życia ofiary.

[64] Prócz tego wszyscy członkowie wspólnoty raz w roku odnowią wspólnie ofiarę, jaką zwykło się składać przy wstępowaniu formalnym postulantów; uczynią to w jednym z dni nowenny czy oktawy uroczystości Oczyszczenia Najśw. Maryi, kiedy jednocześnie obchodzi się Ofiarowanie Jezusa w świątyni oraz ofiarę, jaką On sam złożył z siebie odwiecznemu Bogu Ojcu. Aby zaś wszyscy dokonali tego z prawdziwą odnową ducha i z większą żarliwością, dzień poprzedzający będzie dla wszystkich dniem duchowej samotności. W tym dniu będą miały miejsce

[196] Dodano dla zachowania jednolitości.

[197] Jest tu wyrażona zasada, że wszyscy mają obchodzić dzień odnowy raz w miesiącu, i druga zasada dla tych, którzy nie będą mogli tego uczynić w jednym i tym samym dniu.