Strona 89
Tom II
ćwiczeniach, niech powody przedstawi rektorowi; opuszczone zaś ćwiczenia, w całości lub w części, odprawi w innym czasie, stosownie do tego, jak w duchu Bożym uzna rektor, który w sumieniu jest obowiązany wspierać i pomnażać zasługi swych synów duchownych będących jego podwładnymi.
Tytuł IV
„Znajdziecie Dzieciątko (…) położone w żłobie” [por. Łk 2, 12]
Rozdział [1]i jedyny O ubóstwie domu, pokoi, łóżek, refektarza, odzieży itd.
[42] Drugą częścią znaku danego pasterzom przez anioła dla rozpoznania Boskiego Zbawiciela było znalezienie Dzieciątka złożonego w żłóbku. Stąd, aby wszyscy członkowie Stowarzyszenia, obecni i przyszli, nosili na podobieństwo Boskiego Zbawiciela znamię wiernych naśladowców Pana naszego Jezusa Chrystusa[188], jest rzeczą konieczną, by szukali go w mieszkaniu ubogim, na nędznym posłaniu z odrobiną słomy, i we wszystkim potrzebnym do tego, by ciało trzymać w umartwieniu, a serce w oderwaniu od wielkości i próżności ziemskiej, by można je było zwrócić całkowicie do Boga dla szukania wyłącznie i z wielkim pragnieniem Jego większej chwały oraz większego uświęcenia dusz. Dlatego:
[43] 1. Przy wyborze domów czy lokali dla zakładania w nich św. ustroni Stowarzyszenia pierwszeństwo należy zawsze przyznawać tym najuboższym, lecz i najbardziej nadającym się jednocześnie do pełnienia dzieł na większą chwałę Bożą i większe uświęcenie dusz, w wypadkach gdy ma się otwierać ustronie o tej celowości. Obranie zaś mieszkania najbardziej wśród innych ubogiego ma leżeć członkom tak bardzo na sercu, że powinni się uważać za bardzo szczęśliwych, gdy otrzymają ubożuchne, jako najbardziej się nadające do upodobnienia się do Pana naszego Jezusa Chrystusa, który narodził się w grocie betlejemskiej.
[44] 3. Gdyby przy zakładaniu jakiego ustronia, czy w jakimś innym czasie, ofiarowano [nam] coś z mebli, należy przyjąć wszystko z chrześcijańską wdzięcznością, na podobieństwo biedaków, którzy nie odrzucają niczego; jeżeliby to jednak nie odpowiadało ubóstwu, należy wyszukać jakąś pobożną osobę, która to zatrzyma dla siebie; będzie mogła w ekwiwalencie dać pieniądze czy rzeczy lub przedmioty, jakich potrzebuje wspólnota, ale ma to być zawsze z zachowaniem ducha św. ubóstwa.
[188] Słowa: „wiernych naśladowców P. n. J. Chrystusa” napisał Pallotti, by zastąpić nimi pierwotne słowa: „uzdalniające ich do zasłużenia na miano, w sensie często już powtarzanym, «Zbawiciela dusz»”.