Strona 84
Tom II
3. Poza spotkaniami związanymi ze studium, poza dzieleniem się wątpliwościami w materii naukowej, poza rekreacjami i poza tym, co trzeba koniecznie powiedzieć w związku z pełnieniem danych obowiązków czy zadań, będzie się zawsze zachowywało pełne milczenie, a rozmów nie będzie się prowadziło z żadnych innych powodów bez zezwolenia rektora, chyba że zajdzie wypadek prawdziwej potrzeby[182].
[28] 4. Kto otrzyma zgodę na rozmowę z członkiem domu lub z obcą osobą, niech rozmawia głosem przyciszonym w rozmównicy czy innym pomieszczeniu, by nie zakłócać ogólnego milczenia; winien zaś rozmawiać jedynie o tym, co rzeczywiście jest potrzebne, przy czym z wielu powodów przestrzegać będzie następuj ących wskazówek:
5. Nie będzie się nigdy rozmawiać o tym, co przydarzyło się w jakimś ze św. ustroni Stowarzyszenia, ani o sprawach św. ustronia, w jakim się przebywa, chyba że uzyskane zezwolenie ma za przedmiot rozmowę właśnie o tych sprawach; w takim zaś razie mówi się tylko o tym i o niczym innym. Nie pozwala się też mówić o postępkach kogoś ze wspólnoty czy kogokolwiek innego znajdującego się w jakimś ze św. ustroni Stowarzyszenia aktualnie lub w czasie minionym.
6. Jeżeli zaś rozmówca zagadnie o tych, co są lub byli w św. ustro niach, ma się powiedzieć, że nie można udzielić wyjaśnień w tej sprawie i że wypada zwrócić się do rektora.
[29] 7. [Członek Stowarzyszenia] nie będzie rozmawiał ani o sobie, ani o krewnych, ani o swych stronach rodzinnych, ani o tym, czego dokonał, chyba z osobą, wobec której obowiązuje szczególny szacunek, np. ze zwierzchnikiem, gdyby zapytał o tego rodzaju sprawy. Trzeba pragnąć, by znał nas jedynie Bóg, a o ile to konieczne, także nasi przełożeni.
8. Nie będzie mówił ani o jedzeniu, ani o piciu, ani o innych potrzebach ciała [z nikim], jak tylko z osobami, z którymi rektor pozwoli mu rozmawiać.
9. Będzie mówił o tym, na co otrzyma zezwolenie rektora, poza tym o niczym innym, chyba o sprawach budujących, ku większej chwale Bożej i zbawieniu dusz.
[30] 10. Kto będzie w potrzebie pomówienia z rektorem, będzie rozmawiał głosem przyciszonym i [używał] niewielu słów.
11. W kościele, kaplicy, refektarzu w czasie posiłków, w sypialniach i innych [podobnych] miejscach będzie się przestrzegać ścisłego milczenia.
[182] Założyciel skreślając tu przymiotnik „pilnej” [potrzeby], zdaje się wskazywać na to, że nie musiała zachodzić „konieczność”, jak by to sugerował wyraz necessita.