Strona 74
Tom II
doskonałej ofiary, kontynuując to na tej ziemi przez całe swe życie aż do śmierci krzyżowej.
Wobec Pana naszego Jezusa Chrystusa dla nas ukrzyżowanego[160] nie ma osobistości tak wielkiej, szlachetnej, bogatej, uczonej, czy możnej, która mogłaby się słusznie uchylić od naśladowania Go. Każda bowiem ofiara jakiejkolwiek, nawet największej osobistości na całym świecie, jest jakby niczym w porównaniu z Panem naszym Jezusem Chrystusem, który dla nas grzesznych poświęcił się cały.
[3] Życie doskonałej i nieustannej ofiary polega u człowieka na doskonałej, trwałej i powszechnej praktyce ujarzmiania złych namiętności[161].
Nikt przeto nie może wstąpić do Stowarzyszenia[162], kto w praktyce życia nie uprawia doskonałej ofiary lub nie ma szczerego i szlachetnego usposobienia serca do podejmowania tegoż w praktyce aż do śmierci, a także nastawienia na poddawanie się wskazówkom wewnętrznym i zewnętrznym, udzielanym przez przełożonych i kierowników duchowych dla doprowadzenia go w życiu do praktyki doskonałej ofiary.
[4] Dlatego w odniesieniu do kandydata, jakiejkolwiek by on był godności czy stanowiska, jeśli prosi o przyjęcie do Stowarzyszenia, odpowiedzialni za badanie powołania postulantów mają im pomóc, by jasno zrozumieli: 1. spoczywający na nas wszystkich obowiązek naśladowania Pana naszego Jezusa Chrystusa w prowadzeniu życia w doskonałej i trwałej ofierze; 2. bardzo ważne powody, dla których nikt nie może się zwolnić od tego, choćby w oczach świata uchodził za wielkiego, bogatego, szlachetnie urodzonego, uczonego i możnego; 3. jak nieodzowną jest rzeczą, by wszyscy pragnący żyć w Stowarzyszeniu naśladowali w doskonały sposób Pana naszego Jezusa Chrystusa w praktykowaniu doskonałej i trwałej zawsze ofiary w życiu aż do śmierci; 4. wreszcie [ci sami] naśladując Pana naszego Jezusa Chrystusa, z prawdziwą pokorą, słodyczą i łagodnością niech pomogą postulantom[163] zrozumieć, że aby żyć w Stowarzyszeniu, trzeba przynajmniej mieć szczere usposobienie serca do prowadzenia życia nieustannej ofiary aż do śmierci, podobnie jak to uczynił Pan nasz Jezus Chrystus, że zatem powinno się doskonale przestrzegać wszystkich Reguł i spełniać wszystkie
[160] Słowami „dla nas ukrzyżowanego” zastąpił Pallotti poprzednie: „nasz Boski wzór”.
[161] W tym miej scu Pallotti skreślił cały akapit z RW, który w oryginale lekko zmodyfikowanym brzmiał: „Ci, co nie wiodą życia doskonałej ofiary, nie mają ducha Pana naszego Jezusa Chrystusa; dlatego nie należą do Jego wyznawców, lecz za wodza mają szatana. Jeśliby w naszym Stowarzyszeniu był choćby jeden mający szatana za wodza, byłby z pewnością dla Stowarzyszenia zakałą, a także potencjalną okazją największego upadku”.
[162] Pallotti skreślił wyraz „Zjednoczenia”, które pierwotnie następowało po „Stowarzyszenia”.
[163] Pallotti szukał tu odpowiedniej redakcji, wprowadzając kolejno i skreślając różne sformułowania tego punktu, aż doszedł do ujęcia, jakie podano w tekście.