Strona 62

Tom II

Dzięki składamy Bogu, Ojcu Pana naszego Jezusa Chrystusa, przy każdym wspomnieniu o Tobie, Najmilszy Bracie w Chrystusie, za wszelkie dary, jakimi Ojciec zmiłowań [por. 2 Kor 1,3] od pierwszych dni Twego kapłańskiego życia w tym życzliwym Mieście obdarzał Ciebie w pełnieni apostolskiej posługi. Tu bowiem ze wszystkich sił starałeś się, ze szczególnym pożytkiem dla dusz, o doprowadzenie grzesznych do pokuty, słabych do gorliwości, sprawiedliwych do wytrwania, przez sprawowanie św. sakramentu pokuty i przez głoszenie słowa Bożego w świątyniach i szpitalach, a nade wszystko często w dniach uroczystej Oktawy Objawienia Najśw. Pana naszego Jezusa Chrystusa, jaka obchodzona jest rokrocznie przez nasze maluczkie Stowarzyszenie (Congregazione).

Teraz więc dowiadując się, że po doświadczeniach zebranych w winnicy Pana Sabaoth [por. Ps 79, 15 i Jr 2, 21], zwyczajem rzymskiego kleru, pod działaniem Ducha Świętego, pobiegłeś do swych współrodaków, powodowany żarem nadmiernej miłości dla coraz intensywniejszego szerzenia większej chwały Bożej i zbawienia dusz, i ofiarowałeś Bogu siebie samego i swój majątek, wystawiając w pobliżu Londynu w Kentish-Town na cześć rzymskiego Patrycjusza, św. Aleksego, świątynię, pragniemy gorąco, by to rozpoczęte dzieło dokonało się wedle woli Boga. Dlatego zgodnie z wolą całego maluczkiego naszego Stowarzyszenia jestem zobowiązany wyjaśnić Ci, że Twą powinnością jest, byś nigdy, przez cały bieg swego życia, nie porzucił administracji wspomnianej świątyni Bożej. Owszem, rozkazujemy Ci w Panu, byś rozpoczęte dzieło przez wieczystą administrację, opierając się nie na swoich siłach, ale na Bogu, tak zgodnie z wolą Bożą udoskonalił, by nie było już w Twojej mocy zrzec się administracji tej świątyni bez zgody Rady generalnej całego naszego maluczkiego Stowarzyszenia. Ogłaszamy Cię zatem Rektorem wieczystym świątyni Bożej, wzniesionej na cześć Patrycjusza rzymskiego św. Aleksego w Kentish- Town, zawierzając łasce Boga udzielonej nam wedle miary Chrystusowego daru [por. Ef 4, 7].

Według przejrzenia Boga Ojca ku uświęceniu Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu Krwią Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech się pomnoży w Tobie łaska, pokój i miłosierdzie [1 P 1, 2]. Amen.

Dano w Rzymie, w św. Ustroniu Najśw. Zbawiciela Na Fali, 14 lipca R. P. 1848.

Sekretarz Generalny. Przełożony Generalny.

32. [DYPLOM PRZYJĘCIA ATANAZEGO CALERJEGO DO ZJEDNOCZENIA]

(8 XII 1848; OOCC V 380—384)[136]

Polski tekst zamieszczono w: Wyb. I 220—221 nry [682] — [683].

[136] Warto podkreślić, że przyjęcia do Zjednoczenia dokonuje tu Generał Stowarzyszenia w porozumieniu z istniejącą już Radą generalną, a także, że członkami tegoż Stowarzyszenia są „Księża Świeccy”. Por. F. Moccia, OOCC V 180, nota 2.