Strona 61
Tom II
prawo zastąpić to Stowarzyszenie innym Zgromadzeniem czy Stowarzyszeniem księży włoskich. I niech itd.
Z posłuchania Jego Świątobliwości w dniu 18 czerwca 1848.
Jego Świątobliwość nasz Ojciec św. z Bożej Opatrzności Papież Pius IX po wysłuchaniu relacji niżej podpisanego Pro-Sekretarza Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary[132] i po rozważeniu wy łuszczonych racji, a także po zasięgnięciu informacji i zdania Przew. Prał. Ks. Pro-Wikariusza Apostolskiego w Londynie[133], przychylił się łaskawie do prośby wyrażonej w podaniu. — Dan w Rzymie z Siedziby rzeczonej Kongregacji, dnia i roku jak wyżej.
Gratisowo i bez opłat z jakiegokolwiek tytułu.
Aleksander Barnabo Pro-Sekretarz.
Zgodnie z oryginałem.
Rzym, z siedziby Świętej Kongregacji Rozszerzania Wiary, dnia
4 stycznia 1849 r. — Aleksander Barnabo, Sekretarz.
31. [NOMINACJA KS. IVERSA NA ADMINISTRATORA KAPLICY W POBLIŻU LONDYNU]
(8X11 1848; OOCC V 369—373)[134]
[59] Przełożony Generalny
Stowarzyszenia (Congregazionis) Księży świeckich Apostolstwa Katolickiego założonego w życzliwym Mieście[135] pod opieką Najśw. Maryi Królowej Apostołów.
Wielebnemu Florencjuszowi Hardingowi Iversowi, naszemu Kapłanowi, pozdrowienie w Panu.
[132] Tereny Anglii należały wtedy do kompetencji tej Kongregacji.
[133] Chodzi tu o ks. Mikołaja Wisemana, który w roku następnym został Wikariuszem, a w 1860 — kardynałem.
[134] Dokument dotyczy sprawy nietypowej, a nawet niezwykłej, tak z powodu nazwy pallotyńskiego Instytutu: „Księża Świeccy”, jak i dożywotniej nominacji przez Świętego — kapłana świeckiego administratorem kaplicy. Ksiądz Florence Hardinge Ivers, były członek Zgromadzenia Naj św. Krwi Chrystusowej, znajdując się w trudnej sytuacji życiowej złożył ślub, że ufunduje kaplicę na cześć św. Aleksego; wysłuchany, ślubu dokonał wznosząc kaplicę na terenie swego majątku w Kentish-Town. Nawiązawszy kontakt z ks. Rafałem Melią, zapragnął wstąpić do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego. Pallotti, z myślą o nowej fundacji Stowarzyszenia w Anglii, przyjął ks. Iversa, a uzyskawszy znacznie wcześniej od Grzegorza XVI upoważnienie, mianował rzeczonego księdza dożywotnim administratorem wspomnianej kaplicy. Rzecz nie doszła jednak do skutku z powodu zmienności usposobienia ks. Iversa, a po śmierci Założyciela Stowarzyszenie rozwiązało z tym księdzem stosunki prawne. Przytoczony tu dokument jest przekładem rękopisu Pallottiego sporządzonego po łacinie.
[135] Tak oddajemy słowa: in alma Urbe. Przymiotnik ten może jednak oznaczać jeszcze tyle, co „urodzajny”, „łaskawy”, „szczodrobliwy”. Życzliwość nawiązywałaby przede wszystkim do przychylności Piusa IX.