Strona 43
Tom II
14. POCZĄTEK I ZAMIERZENIE, CZYLI CEL KONGREGACJI KSIĘŻY[74] I POBOŻNEGO ZJEDNOCZENIA APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO ZAŁOŻONEGO POD SZCZEGÓLNĄ OPIEKĄ NAJŚW. MARYI KRÓLOWEJ APOSTOŁÓW
(184 6[75] ; OOCC VII 1—8)[76]
[30] Część tekstu w dosłownym brzmieniu podano w: Wyb. 1205—206 nr [641]; tu ciąg dalszy odmiennego nieco tekstu.
(…) Zjednoczenie to zostało założone i jest kierowane przez Kongregację Księży[77] żyjących wspólnie według swej Reguły. Zjednoczenie bowiem składające się z osób rozproszonych łatwo traci na aktywności i stałości w pełnieniu dzieł miłosierdzia i gorliwości, jeżeli się nie oprze na Kongregacji Księży[78] zjednoczonych i wiodących życie doskonałej wspólnoty w doskonałym życiu wspólnym. Kongregacja ta, rozgałęziając się po różnych częściach świata katolickiego, ma być jakby duszą i siłą rozpędową całego Pobożnego Zjednoczenia, aby je całe zagrzewać do dzieł ewangelicznej miłości i gorliwości.
[31] Zostało też uznane za niezbędne to, aby Księża tej Kongregacji tworzyli w Kościele Bożym niejako ośrodek pomiędzy duchowieństwem świeckim a zakonnym, który by potrafił zespolić jednych i drugich świętym węzłem i pobudzić do wszelkich dzieł miłości i gorliwości. Z tego też powodu Księża tej Kongregacji nie mają zwać się zakonnikami, ale Księżmi Kongregacji[79] Apostolstwa Katolickiego.
Uważano, że nazwa Kongregacji i Pobożnego Zjednoczenia[80] powinna być taką, aby zapalała wszystkich członków gorliwością i miłością do wszelkich dzieł dla większej chwały Bożej i do pełnienia uczynków miłosierdzia co do duszy i ciała dla pożytku bliźnich, stosownie do celu Kongregacji i Zjednoczenia, tudzież, by wszystkich członków utrzymywała stale w jak najdoskonalszym zachowywaniu przykazań miłości Boga i bliźniego.
[32] Boski Zbawiciel został wysłany przez Ojca Niebieskiego na ten świat, aby nas czynem i słowem nauczyć, jak powinno się przestrzegać tego przykazania; takie samo zlecenie Pan nasz Jezus Chrystus dał swym Apostołom mówiąc do nich: Jako Mnie posłał Ojciec, tak i Ja
[74] Słowa: „Kongregacji Księży i” zostały dopisane później przez Pallottiego.
[75] Chodzi tu o drugi, poprawiony już tekst, jaki powstał jesienią roku 1846. Schulte, Gestalt III 515—516.
[76] Pierwszą wersję tego wstępu opublikowano w OOCC III 1 nn. Tekst polski: Wyb. I 205—211. Różnice między dwoma wersjami zob. niżej, Dział II, cz. 1, nr [1]. Przytaczamy tu wersję drugą z uwagi na wyraźniej podkreśloną w niej rolę Kongregacji.
[77] W jakim sensie jest to zgodne z rzeczywistością, zob. wyżej, s. 23—24.
[78] Wyraz: „i Braci” został skreślony przez Pallottiego.
[79] W oryginale: „Księżmi Kongregacji Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego (…)”
[80] W oryginale: „Nazwa tego Pobożnego Zjednoczenia (…)”