Strona 423
Tom II
V. Błogosławmy Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu. R. Chwalmy i wywyższajmy Go na wieki. V. Błogosławiony jesteś, Panie, w przestworzach nieba. R. I chwalebny, sławny itd. V. Błogosław duszo moja Pana,
R. I nie zapominaj wszelkich jego dobrodziejstw [por. Ps 102, 2]. V. Panie, wysłuchaj itd. — R. A wołanie itd. V. Pan z wami. — R. I z duchem twoim.
Módlmy się
Wszechmocny, wiekuisty Boże, który przewyższasz obfitością dobrodziejstw Twoich pragnienia i zasługi błagających Ciebie, obdarz nas miłosierdziem Twoim i odpuść nam, co sumienie niepokoi, a użycz tego, o co prosić Cię nie ośmielamy[822].
Wszechmocny, wiekuisty Boże, daj nam wzrost wiary, nadziei i miłości; byśmy zaś wysłużyli sobie to, co obiecujesz, daj nam kochać, co rozkazujesz[823] .
Boże, którego miłosierdzie jest bez miary itd. P. C. Pana naszego, jak w nrze [Id]. R. Amen[824].
[8d] Obrzęd błogosławienia chorych
Kapłan przybrany przynajmniej w stułą wchodzi do pokoju chorego i mówi: Pokój temu domowi itd. [por. Mt 10, 12].
V. Wspomożenie nasze itd. V. Panie, wysłuchaj itd. V. Pan z wami itd.
Módlmy się[825]
Wprowadź, Panie Jezu, do domu tego, w chwili, gdy wchodzi doń pokorny Twój sługa, szczęśliwość wieczną, błogosławieństwo Boże, radość pogodną, miłość owocną, zdrowie niewzruszone: niech szatani pierzchają i niechaj nie mają przystępu do miejsca tego, a niech aniołowie pokoju otoczą je i wszelka niegodna złość niech ustąpi. Okaż nad
[822] Z niedz. XI po Ziel. Świątkach, zob. wyżej, s. 409.
[823] Z niedz. XIII po Ziel. Świątkach.
[824] z Mszy pro gratiarum actione. Z całego tego rytu (pod nrem [8]) można łatwo poznać, jak bardzo cenił Święty sakramentalne poświęcenia wody i ile dokładał starań, by skutecznie służyło ludziom! Teraz w Rytuale II następowała rubryka: „O używanie poświęconej wody dla biednych chorych” (IX 150—154), wzięta w większej części w dosłownym brzmieniu z Reguł powstałych w Camaldoli w r. 1839 (OOCC II 475—480). Prócz tego w t. V tejże serii (610—611) znajdujemy wskazówki Pallottiego, pochodzące prawdopodobnie z tegoż okresu, w sprawie właściwego korzystania z poświęconej dla chorych wody; wskazówek tvch nie włączono jednak do Rytuałów.
[825] Z liturgii św. Namaszczenia, Rit. Rom., tit. V, c. 2.