Strona 402

Tom II

Syna Twojego oraz za wstawiennictwem Najśw. Dziewicy Maryi Królowej Apostołów i całej Wspólnoty Niebieskiej, raczył ten pasek o + czyścić, pobło + gosławić i po + święcić; spraw z miłosierdzia Swego, by sługa Twój N. N., który się nim przepasze jakby pokutnym swego ciała sznurem, nieustannie i ku zdrowiu ducha piastował w sobie pamięć więzów Pana naszego Jezusa Chrystusa, a w Stowarzyszeniu, które obiera dla szerzenia chwały Najśw. Twego Imienia oraz dla osiągnięcia wiecznego zbawienia tak własnego, jak wszystkich bliźnich, by wytrwał w pokorze serca i miłości aż do końca swojego życia oraz by żywił w sobie świadomość, że wiedziony miłością czuje się zawsze zobowiązany do służenia Tobie. Przez tegoż Chr. P. N. Amen.

Pod koniec ostatniej modlitwy podchodzi do ołtarza lewita z kadzielnicą i drugi z naczyniem wody święconej i kropidłem. Po czym kapłan wspomagany przez diakona trzykrotnie kropi i okadza wpierw szaty, potem kandydata; kandydat zaś zbliża się w towarzystwie mistrza nowicjuszów do ołtarza i przyjmuje postawę klęczącą. Akolici biorą z kredensu poświęcone szaty, podnoszą i skromnie rozkładają w tym celu, by w czasie kiedy kapłan przy pomocy asystentów zdejmuje z kandydata jego świeckie odzienie, dokonywało się to z zachowaniem należytej przyzwoitości. W czasie tego kapłan pobożnie i z namaszczeniem mówi podniesionym głosem:

„Niech zwlecze Pan z ciebie starego człowieka wraz z jego postępkami. Przez Chrystusa Pana naszego”[782].

Kandydat zaś i wszyscy obecni odpowiadają pełni ufności: Amen.

[5g] I podobnie — gdy kapłan ubiera kandydata jak i przy [podawaniu] poszczególnych części ubioru odmówi dane modlitwy — odpowiadają: Amen.

Przy kołnierzyku kleryckim:

Panie Jezu Chryste, któryś rzekł: Jarzmo moje jest słodkie i lekkie me brzemię [por. Mt 11, 30], racz sprawić, by ten sługa Twój przez wzgląd na nieskończone Twe miłosierdzie i na Twe zasługi potrafił je tak nosić, iżby mógł dostąpić Twej łaski obecnie, a chwały w przyszłości. Który żyjesz i królujesz, Bóg na wieki wieków[783].

Przy sutannie:

„Niech cię Pan przyoblecze w nowego człowieka, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości [por. Ef 4, 24]. P. Chr. P. N.”

R. Amen.

[782] Por. Ef 4, 22-24. „Przez Chrystusa Pana naszego” — dodatek późniejszy Pallottiego.

[783] Który żyjesz (…) na wieki wieków — dodatek Pallottiego, podobnie jak zakończenia w dwu następnych modlitwach.