Strona 393

Tom II

dzisiejszym Jednorodzony Syn Twój został przedstawiony w świątyni w prawdziwym naszym ciele. Przez tegoż Chrystusa (…) Amen.

[4f] Kapłan wraz z asystentami przystępuje jak zwykle do środka ołtarza, kieruje się w stronę Epistoły i czyta następującą Lekcję, którą w sposób ustalony zwyczajem, subdiakon śpiewa w tonie Epistoły:

Czytanie z proroka Malachiasza.

To mówi Pan Bóg: Oto _ ja posyłam Anioła mego i przygotuje drogę przed obliczem moim. A przyjdzie natychmiast do swojej świątyni Władca, którego wy szukacie, i Anioł Przymierza, którego wy pragniecie. Oto przybywa, mówi Pan Zastępów; i któż zdoła myślą objąć dzień przyjścia Jego, i któż się ostoi na Jego widok? On bowiem jest jako ogień, co topi, i jako ziele farbiarzy. I usiądzie topiąc i oczyszczając srebro; i oczyści synów Lewi, i przecedzi ich niby złoto i srebro, a będą Panu składać ofiary według sprawiedliwości. I będzie się podobać Panu ofiara Judy i Jeruzalem _ jako za dawnych dni i _ jako za lat dawno minionych: mówi Pan Wszechmogący [por. Ml 3, 1-4]. — R. Bogu niech będą dzięki[762].

W czasie gdy wykonuje się śpiew Nunc dimittis[763], subdiakon przyklęka i trzymając księgę przed sobą, otrzymuje jak zwykle błogosławieństwo i całuje rękę kapłana. Diakon kładzie księgę Ewangelii na ołtarzu, kapłan, któremu diakon podaje łódkę z kadzidłem, sypie je do kadzielnicy i błogosławi. Diakon zaś mówi jak zwykle: Oczyść serce itd. oraz przyjmuje błogosławieństwo.

Kantyk [por. Łk 2, 29-32]

Teraz, o Panie, według Twego słowa, uwalniasz sługę Twego w pokoju.

Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie.

Któreś zgotował dla wszystkich narodów:

Światło na objawienie dla pogan i chwalę ludu Twego, Izraela.

Chwała Ojcu itd.

[4g] Kapłan przyciszonym głosem czyta Ewangelię po stronie Epistoły, kandydat zaś w pośrodku prezbiterium pada i leży rozciągnięty [na podłodze], a diakon śpiewa:

Pan z wami.

R. I z duchem itd.

+ Dalszy ciąg św. Ewangelii według [św.] Łukasza.

Onego czasu: gdy się wypełniły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jeruzalem, aby Go stawić przed Panem, jako napisane jest w Prawie Pańskim: Każdy chłopiec pierworodny będzie poświęcony Panu, oraz by złożyć ofiarę według

[762] W przygotowaniu tekstu II Ceremoniału następowały teraz, nie włączone jednak do tegoż Cerem., drobiazgowe przepisy (OOCC IX s. 54 nota 2), których treść istotną przejęto do Ceremoniału III.

[763] Te słowa dopisał w czasie późniejszym Pallotti.