Strona 389

Tom II

A kiedy spotkają kandydata, wszyscy, jak każe obyczaj świętych dawnych ojców, upadłszy, pozdrawiają go serdecznie jak brata, przy wtórze śpiewu:

Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.

Po ukończeniu wersetu wszyscy wstają, śpiewając Psalm 50: Zmiłuj się nade mną, Boże, itd.

Idą parami do innej sali, gdzie odbędzie się umywanie nóg, kandydata, który wkracza na końcu wraz z mistrzem nowicjuszów.

[4b] Kapłan[755] przybrany w humerał, albę, stułę i kapę białą oraz asystenci w białych dalmatykach wraz z akolitą, z [lewitą] niosącym pośrodku krzyż i z drugim, niosącym kadzielnicę, przystępują jak zwykle [do ołtarza], kapłan błogosławi kadzidło, a diakon mówi:

Munda cor meum itd[756].

Prosi o błogosławieństwo, znaczy księgę Ewangelii [znakiem krzyża], okadza i śpiewa Ewangelię, jak to jest w zwyczaju, gdy tymczasem kapłan czyta:

V. Pan z wami.

R. I z duchem itd.

+ Słowa świętej Ewangelii według [św.] Jana. A przed świętym dniem Paschy Jezus wiedząc, że nadeszła godzina Jego, aby odszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, aż do końca ich umiłował. I po skończeniu wieczerzy, gdy szatan skusił był serce Judasza Iszkarioty, syna Szymona, aby Go zdradził [JezusJ wiedząc, że Ojciec oddał wszystko w Jego ręce, że od Boga wyszedł i do Boga zdąża, wstaje od wieczerzy, składa szaty swoje, a wziąwszy prześcieradło, przepasuje się. Potem nalewa wody do misy i poczyna umywać nogi uczniom i wycierać prześcieradłem, którym się był przepasał. Zbliża się tedy do Szymona Piotra. I rzecze Mu Piotr: Panie, Ty mnie nogi umywasz? Odpowiadając Jezus rzekł mu: Co ja czynię, ty jeszcze nie rozumiesz, ale zrozumiesz potem. Rzecze Mu Piotr: Nigdy mi nóg nie będziesz umywał. Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał uczestnictwa ze mną. Rzecze Mu Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, ale ręce i głowę. Rzecze mu Jezus: Kto umyty jest, potrzebuje tylko nogi umyć, a cały jest czysty. Wy też jesteście czyści, ale nie wszyscy. Albowiem wiedział, który to miał Go wydać, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści. Gdy tedy umył

[755] W oryginale i w tekście Maspaniego było „Rektor”, co w tym miejscu i do końca obrzędu zastąpił Pallotti wyrazem „Kapłan”.

[756] Modlitwa przepisana przed czytaniem Ewangelii tak dla kapłana, jak diakona: Oczyść serce i wargi moje, Wszechmogący Boże, któryś wargi proroka Izajasza oczyścił kamykiem ognistym (por. Iz 6, 7). W łaskawym zmiłowaniu swoim racz mnie tak oczyścić, abym godnie zdołał głosić Twą świętą Ewangelię. Przez Chrystusa itd. (dziś modlitwa na tę okazję jest krótsza). Następowała prośba diakona zwrócona do kapłana: „Racz pobłogosławić, ojcze”, na co celebrans odpowiadał: „Pan niech będzie w sercu twoim i na wargach twoich, byś godnie i należycie głosił Jego Ewangelię. Amen”.