Strona 388
Tom II
Na większą chwałę Boga i Niepokalanej Dziewicy Maryi. Dla zniweczenia grzechu. Dla zbawienia dusz[752]
OBRZĘDY I MODŁY PRZY SPRAWOWANIU ŚWIĘTYCH FUNKCJI
czcigodnego Stowarzyszenia Księży świeckich i Braci pomocników Apostolstwa Katolickiego ustanowionego pod szczególną opieką Najśw. Maryi Panny Królowej Apostołów[753].
[1849; OOCC IX 249—388]
Tytuł 1
O formalnym wstąpieniu [do Stowarzyszenia][754]
[4a] Zgodnie z Konstytucjami Stowarzyszenia wszyscy duchowni udają się dwójkami do sali (gdzie czeka kandydat wraz z mistrzem nowicjuszów), śpiewając raz lub więcej razy, zależnie od odległości miejsca, Psalm 116:
Chwalcie Pana wszystkie ludy, chwalcie Go wszystkie narody: Bo umocniło się nad nami miłosierdzie Jego, a prawda Pańska trwa na wieki. — Chwała Ojcu itd.
[751] Postulator generalny zaopatrzył ten Ceremoniał następującym tytułem i informacją: „Obrzędy i modlitwy przy funkcjach Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego — Najnowszy egzemplarz przejrzany i poprawiony przez Wieleb. Założyciela — 1849. Na dowód prawdy itd. Rzym 22 stycznia 1922, J. Hettenkofer P. S. M. Postulator Sprawy”. — O II Ceremoniale zob. wstęp do tej ostatniej części.
[752] Oryginał wyraził to w skrótach łacińskich: A. M. D. G. et I. M. V., A. D. P., A. S. A. — Pod tymi skrótami ks. Orlandi umieścił taką notatkę: „N. B. Na tych kartach znajdują się ostatnie poprawki dokonane przez N[aszego] Otjca] D[on] Vincenzo, które na krótko przed swą śmiercią kazał przepisać br. Karolowi Sallartowi, co przejrzał osobiście”. — Sallart przyłączył się do wspólnoty w roku 1848 i opuścił ją po 15 miesiącach pobytu w Stowarzyszeniu.
[753] Jak już wiadomo, Ceremoniały, nie wyłączając ostatniego, sięgają początkami do zasadniczej Reguły z 1839. Zob. odpowiednio do kolejnych tytułów obecnego Ceremoniału, OOCC II 410 nn, 425 nn, 291 nn i IX 3 nn, 455 nn, 468 nn, 440 nn, 452 nn. Tytuł IX, umieszczony przy końcu obecnego Ceremoniału jest nowy. Ceremoniał ten dzieli się na tytuły.
[754] 1. Według Ceremoniału II obrzęd zaczyna się od czytania Ewangelii, nie przyjęto bowiem opracowania Maspaniego, mimo że były próby wprowadzenia poprawek do tego opracowania. Zob. OOCC IX 43— 44, nota 2. — Wykorzystano to jednak w ostatnim Ceremoniale, jak to wynika z powierzchownego nawet porównania tekstów. 2. Ogólniejsze przepisy dotyczące formalnego wstąpienia znajdują się w RW (OOCC II 275 nn) i w KLambr, nry [501] — [511]. Zasadniczy ryt z tym związany podał Założyciel już w tejże RW (tamże, s. 410 nn). Na podanym tam tekście pierwotnym opierają się teksty prawie identyczne z Ceremoniałem II (OOCC IX s. 45 nn i 226 nn) oraz ostateczny, tu w przekładzie (OOCC IX 250—267).