Strona 381
Tom II
[1a] [Tekst treściowo identyczny z tekstem Ceremoniału III. Por. nr [1a][730] ].
[1b] [Tekst treściowo identyczny z tekstem Ceremoniału [Ryt.] III, nr [lb]].
[lc] [Tekst w większej swej części zgodny z tekstem Ceremoniału III, nr [1c]. A oto nieznaczne różnice: Według Ceremoniału I formuła konsekracji mówi o Regułach i Konstytucjach „Stowarzyszenia Księży świeckich Apostolstwa Katolickiego”. Ceremoniał I nie wspomina braciach, a w konsekwencji ani o formule konsekracji w języku ludowym, gdy Ceremoniał III zwraca uwagę na braci, a nawet na możliwość, że będą niepiśmienni; stąd odpowiednie przepisy co do czytania i podpisywania wykorzystanej formuły. Wreszcie z ostatnich modlitw, których w Ceremoniale III jest sześć, a w Ceremoniale I pięć, powtarza się tylko trzy, a pozostałe różnią się między sobą: trzy pierwsze z Ceremoniału I równają się nrom [3], [4] i [5] Ceremoniału III. Pozostałe zaś w Ceremoniale I to: Prosimy Cię, Panie, użycz łaskawie słudze swemu przebaczenia i pokoju, aby się oczyścił ze wszelkich swych przewinień spokojnym sercem Ci służył oraz: Boże, który pysznym się sprzeciwiasz itd., nr [547] KLambr].
[Id] Uderza się w dzwony, intonuje Hymn Ambrozjański, rektor uściskiem przekazuje pokój kandydatowi, ten zaś — pozostałym obecnym ze świętego ustronia.
Te Deum itd.
V. Błogosławmy Ojca i Syna wraz z Duchem Świętym.
R. Chwalmy i wywyższajmy Go na wieki.
V. Blogosławionyś jest, Panie, na firmamencie niebios.
R. Chwalebny i sławny, i wywyższony na wieki.
V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
Módlmy się
Boże, którego miłosierdzie jest bez miary, a dobroci skarb nie przebrany, dzięki składamy ojcowskiemu majestatowi Twemu za udzielone nam dary i nieustannie błagamy Twoją dobroć, abyś nie opuszczał i przysposobił do wiecznej nagrody tych, których modły wysłuchałeś.
Przez Chrystusa itd.[731]
Kapłan podchodzi do ołtarza, całuje mensę w pośrodku, pochyla, jak zwykle, głowę przed krzyżem i mówi:
[730] Odsyłamy do tekstu definitywnego ze zrozumiałych względów.
[731] Dotąd (nr [Id]) dokładnie, jak w Regule z 1839 (OOCC II 302—303). Teraz następuje innowacja.