Strona 38
Tom II
Księdzu Wincentemu Pallottiemu i Wielebnym Księżom Towarzyszom,
Pobożnej Unii pod wezwaniem Najśw. Maryi Królowej Apostołów[62].
9. [RAPORT W SPRAWIE PEWNYCH UPOWAŻNIEŃ NATURY DUCHOWEJ DLA PALLOTTIEGO I JEGO WSPÓŁPRACOWNIKÓW]
(21 XII 1844; OOCC IV 68—69)[63]
[23] Mając szybko wyruszyć z Rzymu do Treponti po to, by wśród tamtejszego ludu przed bliskimi świętami Bożego Narodzenia przeprowadzić misje, na które zaofiarowali się samorzutnie: Wielebny Ksiądz Abbate Pallotti wraz z pobożnymi współpracownikami, proszą uniżenie Waszą Świątobliwość o następujące władze:
1. Rozgrzeszania z cenzur i grzechów zastrzeżonych, wyjąwszy te, które znalazły się już w zakresie zewnętrznym.
2. Błogosławienia różańców, medalików, krucyfiksów, z prawem nadawania im zwyczajnych odpustów.
3. Odprawiania Mszy św. w noc Bożego Narodzenia i w inne dni w cztery godziny po północy.
4. Poświęcenia w ostatnim dniu misji krucyfiksu z odpus tem zupełnym dla tych osób, które po spowiedzi i Komunii św. wezmą udział w ostatnim błogosławieństwie, oraz odpustu siedmiu lat i siedmiu kwadragen dla uczestników kazań[64]
[62] Sprawa nie załatwiona definitywnie, jak wynika z dokumentów z roku 1845, musiała czekać na korzystny dla Pallottiego koniec, aż do brewe Piusa IX, Quum in agro. Zob. ASAC III 366—369 i niżej, pod numerem 25.
[63] Jest to pismo do zreferowania na audiencji papieskiej; prośba Pallottiego, który zmuszony do szybkiego wyjazdu wraz ze współtowarzyszami do pracy apostolskiej potrzebował w związku z tym pewnych upoważnień, a nie miał czasu przedstawić prośby w inny sposób. Podobna prośba „Rektora Pobożnej Unii” dla „Kapłanów tejże Pobożnej Unii” z roku 1845 znajduje się w OOCC IV 70—71.
[64] Następują nie podpisane słowa: „Dnia 21 grudnia 1844: Przyzwalamy na łaskę zgodnie z prośbą”.