Strona 367

Tom II

[36d] 14. Czy utrzymuje zażyłe stosunki bardziej z jednymi niż drugimi członkami wspólnoty i czy korzysta, lub też nie, z przestawania z nimi dla postępu duchowego.

15. Czy w duszy czuje jakąś odrazę w stosunku do kogoś i czy miał jakiś wstręt do któregoś z przełożonych, funkcjonariuszy czy kogokolwiek innego oraz jak miłuje i szanuje przełożonych w Chrystusie Jezusie[705].

16. Czy wyjawiał innym jakąś pokusę, szczególnie w sprawie powołania.

17. Gotowi wreszcie będą odpowiedzieć w każdym innym przedmiocie, gdyby ojciec duchowny stawiał im pytania.

[37] Rozdział 7.

Wytyczne do zdawania sprawy ze stanu sumienia przed ojcem duchownym.

1. Ojciec duchowny wyznaczy każdemu raz w miesiącu[706] dzień, w którym ma się odprawić dzień skupienia[707] i sprawozdanie ze stanu własnego sumienia; dzień ten każdy spędzi na pobożnych praktykach, wyznaczonych przez tegoż [ojca duchownego][708].

[37a] 2. Przez czas dłuższy czy krótszy, w zależności od potrzeby każdego, wszyscy przygotują się starannie do zdania sprawy, badając się punkt po punkcie co do wszystkich tych spraw, z których — jak już powiedziano — mają złożyć sprawozdanie, a również co do innych szczególnych potrzeb duchowych.

3. Kto chce spisać rzeczy [itd., dokładnie według nru [117], akapit drugi KLambr].

[37b] 4. W sam dzień składania sprawozdania będzie się [każdy] przysposabiał już od modlitw porannych, a potem bezpośrednio przed [sprawozdaniem], przynaj mniej przez parę minut, rozważając w duchu wiary w mocnym przeświadczeniu, że w osobie ojca duchownego ma rozmawiać z Bogiem oraz że przez jego usta przemawia sam Bóg, że będzie nas pocieszał, dostarczał środków i sposobów poprawy naszych błędów według tego, jak uzna to za stosowne dla naszego postępu w życiu ofiary i w doskonałym naśladowaniu życia Pana naszego Jezusa Chrystusa, zgodnie z Regułami naszego najmniejszego Stowarzyszenia, i dlatego wzbudzi następujący akt uległości ducha:

Akt wiary i prośba

Boże mój, wierzę mocno i utrzymuję za pewne, żeś jest Tym, który mówi dziś do mnie. Wierzę, że Ty pouczasz mnie, co mam czynić, Ty

[705] Por. tamże, nr [116], akapit drugi KLambr.

[706] „Raz w miesiącu” — dodatek późniejszy Pallottiego..

[707] Dzień skupienia — dodatek Ghirellego.

[708] Od „dzień ten (…)” do końca, pochodzi od Ghirellego.