Strona 357
Tom II
15. Przyklęknąwszy przed Najśw. Sakramentem udadzą się na rekreację z nabożnym, skromnym i świętym weselem, odmawiając Psalm (116) Laudate Dominum omnes gentes itd., i Psalm (99) Jubilate Deo omnis terra itd, „Chwała Ojcu”, itd., i wszyscy razem z najżywszym uczuciem wdzięczności oraz z pragnieniem samej tylko chwały Bożej i zbawienia dusz, mówić będą pobożnie: Regi saeculorum immortali, et invisibili soli Deo honor, et gloria in saecula saeculorum. Amen[675]. — Qui propter nos homines, et propter nostram salutem descendi de Coelo (tu przyklękają), et incamatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo factus est[676]. — Oddaj mi dusze, resztę weź sobie [por. Rdz 14, 21].
[32g] [4] Nawiedzenie Najśw. Sakramentu i Najśw. Dziewicy.
16. Przyszedłszy do chóru wszyscy oddadzą głęboką cześć Najśw. Sakramentowi, mówiąc: „Pełni najżywszej wiary, że Pan nasz Jezus Chrystus z nieskończoną miłością oczekuje nas w Najśw. Sakramencie, jakby na tronie łask, aby nam ich udzielać, mówmy z miłością i pokorą”:
O święta Uczto itd.
V. Dałeś im Chleb z nieba. —
R. Wszelką rozkosz mający w sobie itd.
Módlmy się
Boże, któryś nam itd.
17. Po czym recytuje się modlitwę nawiedzenia Najśw. Sakramentu: Panie mój, Jezu Chryste itd., z Komunią duchową na końcu[677], a dalej modlitwy do Trójcy Przenajśw. i do Najśw. Maryi Panny:
Przedwieczny Ojcze, przez nieskończone miłosierdzie swoje i przez nieskończone zasługi Jezusa Chrystusa, Boskiego Syna swego, spraw, aby wszystkie dusze Cię poznały i umiłowały, albowiem wszystkie pragniesz zbawić [por. 1 Tm 2, 4]. Chwała Ojcu itd.
V. Przez najświętsze tajemnice odkupienia ludzkiego
R. Poślij, Panie, robotników na żniwo swoje i zlituj się nad ludem swym [por. Łk 10, 2; Jl 2, 17].
Słowo Przedwieczne Wcielone, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, racz serca wszystkich pociągnąć ku sobie, albowiem dla nich stałeś się posłuszny aż do śmierci krzyżowej [por. Flp 2, 8]. Chwała Ojcu itd.
Przez zasługi i pośrednictwo [itd. do końca nru [579] KLambr].
[32h] Modlitwa do Najśw. Maryi Panny[678]
Niepokalana Bogarodzico, Królowo Apostołów, wiem, że przykazanie Boskie, które mię obowiązuje miłować mego bliźniego jak siebie samego [por. Mt 22, 39], obowiązuje mię też starać się na wszelki możliwy sposób,
[675] „Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu cześć i chwała na wieki wieków. Amen” [1 Tm 1, 17].
[676] Z mszalnego Wyznania wiary.
[677] Jest to znana modlitwa św. Alfonsa Liguoriego: „Panie Jezu Chryste, który z miłości ku ludziom przebywasz (…)”
[678] Modlitwa odmawiana jest dotąd w SAC w oryginale, a w Polsce w niedokładnym przekładzie. Pierwszy raz występuje w OOCC I 129—130 (rok 1839), przejęta prawie bez zmian do Podręcznika (OOCC VIII 415—416). Lepszy przekład znajdujemy w Wyb. I s. 117, nr [332].