Strona 354

Tom II

Apostołowie skierowali do Pana naszego Jezusa Chrystusa: Domine, doce nos orare — „Panie, naucz nas modlić się” [por. Łk 11, 1], a potem, co następuje: In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen.

Pełni najżywszej wiary [itd. — powtórzony dosłownie cały nr [543] KLambr].

[32b] Angelus Domini nuntiavitMariae [itd, z resztą nru [541J, cały nr [542], nry [545] — [549] KLambr].

3—6. [Powtórzenie nrów [550] — [555] KLambr], z tym, że do nru [555] Orlandi dodał: Quid superbis, pulvis et cinis — Deus, Deus meus propitius esto mihi maximo peccatori [por. Syr 10, 9; Łk 18, 13].

7. W środy suchedniowe albo, jeżeli w nie przypada święto, w następnym dniu, po modlitwie następującej bezpośrednio po rozmyślaniu, wyraża się pobożne uczucia, intencje i ofiarowania, umieszczone przy końcu tego codziennego ćwiczenia duchownego, str. 145—154[667].

[32c] [2] Szczegółowy rachunek sumienia przed obiadem.

Odmawia się Psalmy św. Bonawentury, a potem, co następuje:

W imię Ojca itd.

Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca wiernych Twoich i zapal w nich ogień swojej miłości.

V Ześlij Ducha swego itd.

R A odnowi się itd.

Módlmy się

Boże, któryś serca wiernych itd.

Boże, który pysznym się sprzeciwiasz itd.

Wszechmogący i najmiłościwszy Boże itd. — Zdrowaś Maryjo itd. —

Królowo Apostołów — Módl się itd.[668]

Teraz czytający modlitwy mówi:

„Dziękujmy Bogu za tak liczne łaski dotąd nam użyczane i zbadaj my nasze sumienie co do uchybień popełnionych tego poranka i co do częściej występujących u nas braków, a także co do którejś z tych cnót, których bardziej potrzebujemy, oraz jaki zrobiliśmy postęp szczególnie w cnocie N…”

8[669]. Tu zwraca się krótko uwagę na przedmiot rachunku dotyczący cnoty miesięcznej oraz robi się krótką przerwę, w czasie której każdy przeprowadza rachunek; po czym mówi się:

„Postanówmy i to od zaraz jak najpełniejszą poprawę, by nas przed tym śmierć nie zaskoczyła, albowiem czas jest krótki i nie pozostaje nam nic innego, jak przygotować się do niej”.

(Robi się drugą małą przerwę)

„Ubolewajmy z powodu nieodpowiadania na łaski oraz wzbudźmy z tego powodu szczery akt skruchy”.

[667] Te strony oryginału odpowiadają stronom 428—437 OOCC VIII. Por. niżej, nr [32 m.] i nry [558] — [566] KLambr.

[668] Por. nr [547] KLambr.

[669] Zob. nr [32b] 7.