Strona 353

Tom II

46. Radzi się wszystkim, by spoczywali z rękami złożonymi na piersiach i by w dłoniach dzierżyli koronkę do Najśw. Maryi Panny.

47. Leżąc niech każdy sposobi się do snu przez wzbudzanie gorących i serdecznych aktów strzelistych do Najśw. Serca Jezusa i Maryi oraz niech obudzą intencję odnawiania z każdym oddechem wykonanym w czasie nocy i zawsze wszystkich owych pobożnych intencji, uczuć i aktów ofiarowania, jakie stosuje się przy codziennych ćwiczeniach duchownych w naszym najmniejszym Stowarzyszeniu[662]. I uprzytomniajmy sobie w wierze, że Bóg, będący nieskończoną Dobrocią, a więc udzielający się wciąż i w nieskończonej mierze, chce dniem i nocą, i zawsze oddawać się naszej duszy, stworzonej na Jego obraz i podobieństwo.

48. Zachęca się wszystkich, aby dla podtrzymywania żywej wiary w obecność Bożą, przy wchodzeniu do pokoju w jakiejkolwiek porze dnia oraz przy wychodzeniu po krótkim tam pobycie, przyklękali, oddając hołd Bogu zawsze obecnemu w nas i we wszystkich.

PORZĄDEK DZIENNY[663]

[32] Rozdział 2 Codzienne ćwiczenia duchowne

[1] Rozmyślanie poranne[664]

[32a] 1. Przybywszy do chóru na rozmyślanie, wszyscy ukorzą się przed majestatem Bożym i z głową pochyloną nieco ku ziemi powiedzą: Quid superbis pulvis et cinis?, i powtórzą za pokornym celnikiem: Deus meus propitius esto mihi maximo peccatori[665]. (A to samo czynić będą zawsze, ilekroć dla wspólnych ćwiczeń duchownych udadzą się do chóru lub go będą opuszczać, aby wyprosić sobie łaski Boże i w pokorze je zachować, z tą różnicą, że na początku każdy wypowie te słowa po cichu, na końcu zaś za wszystkich powtarza się je głośno przez prowadzącego modlitwy)[666].

2. Wyznaczony przez rektora do prowadzenia modlitw [członek], obdarzony dobrym głosem, nie budzącym w słuchaczach przykrości, niech najpierw z uczuciem serdecznej nabożności wypowie słowa, jakie

[662] Tu kończył się akapit, do którego Pallotti dodał, co następuje w tekście.

[663] Powtórzony napis orientacyjny (zob. przed nrem 31) pochodzi od Ghirellego. — Następuje bardzo obszerny rozdział 2, w wydaniu krytycznym aż 50 stron (OOCC VIII 388—438).

[664] Przepisy informacyjne, tj. „rubryki”, zostały początkowo umieszczone w cudzysłowie; teksty modlitw — bez tych znaków.

[665] „Czemuż się wynosisz, skoroś tylko proch i popiół”, „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu” (por. Syr 10, 9; Łk 18, 13).

[666] Por. nr [540] KLambr.