Strona 351

akty strzeliste, oddadzą się odpoczynkowi. Potrzeba nam takiej broni duchowej, by nie ulec demonowi południa[654].

36. Ci, którzy nie korzystają ze spoczynku, mogą oddać się dowolnym zajęciom, odpowiadającym jednak ich stanowi, byle tylko nie dzielili mieszkania w jednym pokoju z innymi; wtedy bowiem spędzą czas nie w bezczynności, ale w ciszy, by nie przeszkadzać wypoczywającym. I byłoby lepiej, gdyby rektor wyznaczył im osobne miejsce, na którym, mogliby przebywać z sobą bez przeszkadzania komuś i bez jakiegokolwiek nieporządku[655].

[31i] 37. [Tekst umieszczony pod tym nrem jest treściowo identyczny z pierwszym akapitem nru [511] KLambr].

W oznaczonej porze odbywa się spacer bądź po krużganku, bądź w ogrodzie św. ustronia, albo też poza ustroniem, raz czy dwa razy w tygodniu, wedle uznania przełożonych; ten, jeżeli uzna za konieczne, może pozwolić i na częstsze spacery. Przy wychodzeniu i przy powrocie niech zawsze odmówią praktykowane w Stowarzyszeniu modlitwy i niech pamiętają, by dawać dobry przykład przez zachowanie zasad skromności. Dla osiągnięcia zaś tego skutku [tj. zbudowania] powstrzymają się również od rozmowy, ilekroć przechodzić będą przez miejsca bardzo przez lud uczęszczane, z wielkim za to pożytkiem, tak własnym jak innych, mogliby się modlić wspólnie, przyciszonym głosem, albo indywidualnie.

Gdy zadzwonią na wieczorne Ave Maria[656], po „Anioł Pański” lub stosownie do czasu po „Królowo Niebios”, odmówią „Ojcze nasz”, „Zdrowaś” i „Chwała Ojcu” do Trójcy Świętej na podziękowanie za dary udzielone św. Józefowi Patriarsze, na uproszenie dla siebie i dla wszystkich konających łaski świętego zgonu, a w końcu powiedzą: In manus Tuas Domine commendo spiritum meum[657].

[31j] 40. W ustalonym terminie udadzą się do chóru dla odprawienia św. medytacji wieczornej oraz dla odmówienia modlitw; po czym pójdą do refektarza, gdzie wszystko odbędzie się podobnie, jak odbywa się rano.

41. Po [spożyciu posiłku w] refektarzu udają się do chóru, odmawiając Psalm (50) Miserere. W chórze odprawiają adorację Najśw. Sakramentu i ogólny rachunek sumienia wraz z wyznaczonymi modlitwami[658].

[654] Por. nr [603] KLambr.

[655] Do pierwotnej części zdania (nr [604]) dodano w późniejszym czasie (częściowo uczynił to Ghirelli, częściowo Pallotti) słowa: „byleby tylko nie dzielili (…)”, aż do końca zdania.

[656] Tj. „Anioł Pański”.

[657] W ręce Twoje, Panie, polecam ducha mego (por. Łk 23, 46).

[658] W oryginale, poprawionym jednak, jak to podano w tekście, po słowach: „W chórze odprawią adorację Najśw. Sakramedntu” czytamy: „odmówią tam modlitwy i udadzą się na rekreację, jak rankiem”. Jest znamienne, że w Podręczniku, tak w wersji z 1847, jak z 1849 roku, nie prze widuje się już rekreacji wieczornej, i w konsekwencji nie mi już ani śladu wskazówek o sposobie prowadzenia tej rekreacji, jak poda wała to KLambr w nrze [313] — [314]. Wprawdzie projektowano ustali coś w tej sprawie i przygotowano nawet tekst podobny do tekstu w cytowa nym nrze [313], ale nie przejęto go w Manuale. Oto projektowany teks w ostatniej formie: