Strona 348
Tom II
2°) W różnego rodzaju pokusach, ponieważ budzenie takich uczuć stanowi bardzo skuteczny środek na zwyciężenie każdej z nich.
3°) Na początku i w toku każdej pracy, niezależnie od tego, czy je krótsza lub dłuższa, mniejsza lub większa, gdyż wszystkie one są wielkie z uwagi na niezmiernie wzniosły cel naszego Stowarzyszenia i całego Pobożnego Zjednoczenia.
[31c] 4. Przy ubieraniu się każdy z pokornym i wdzięcznym wobec Boga sercem odmówi z żarliwością i duchową radością Te Deum laudamus, aby podziękować Bogu nie tylko za wszystkie dobrodziejstw natury i łaski otrzymywane aż dotąd, ale jeszcze prócz tego, że na wezwał do tego świętego Instytutu oraz że sprawił to, iż doszliśmy d oglądania zaczynającego się nowego dnia; powinniśmy bowiem mieć n uwadze, że w każdej nowej chwili życia, jakiej Bóg ze swego miłosierdzia nam udziela, chce jednocześnie użyczać nam nieprzeliczonych łask i całego Siebie. Dlatego z najżywszym i najmocniejszym pragnieniem (zgodnie z duchem naszego Stowarzyszenia), by wszystkie stworzeni poznawały, wielbiły, adorowały i słuchały Boga, [każdy] będzie odmawiał Psalm 94: Venite exultemus Domino itd., wraz z inwitatorium z Oktawy Objawienia Pańskiego: Christus apparuit nobis, venite adc remus[645], po czym, dowolnie, odpowiednią modlitwę:
[Modlitwa, jak podano w nrze [535] KLambr].
5. [Następuje wprowadzenie i modlitwa, dokładnie jak w nrze [536]
[31 d] 6—9. [Przepisano w tych numerach dokładnie to, co było w tira [537] KLambr].
10. Bracia pomocnicy, którzy nie znają na pamięć powyższych psa! mów, kantyko w i hymnu ambrozjańskiego, od chwili wstania aż do medytacji odmawiać będą „Ojcze nasz”, „Zdrowaś” i „Chwała Ojcu przeplatając każde wersetem: Christus apparuit nobis, venite adoremus Odmawiać zaś to będą z uczuciami gorliwości i pobożności, jak podano wyżej, w związku z odmawianiem psalmów i kantyków.
11—12. [Następuje cały nr [539] KLambr z takim dodatkiem na koi cu nru 12: „z myślą, że podąża do duchowego refektarza swej duszy”
[31e] 13. Po ukończeniu rozmyślania i modlitw, na znak dzwonu n Mszę św. (po uprzednim oddzwonieniu na „Anioł Pański” przy świętej modlitwie rozpoczynającej dzień) klerycy i bracia pomocnicy pozostań w chórze, by uczestniczyć stamtąd we Mszy św.
14. Zachęca się wszystkich, by przyjmowali Komunię duchową wtedy, gdy ją przyjmuje kapłan przy ołtarzu, a także częściej w ciąg dnia, szczególnie zaś, gdy się udają na nawiedzenie Jezusa w Najświętszym Sakramencie[646]
15—16. [Dokładnie przepisano tu nry 12—13 nru [568] KLambr]
[645] „Pójdźcie, radujmy się w Panu” itd., „Chrystus nam się zjawił, pokłońmy się”.
[646] Por. nr [574] KLambr.