Strona 346
Tom II
[28] Rozdział 8 O kucharzu
[28a] 1. Kucharz i ci, co w razie potrzeby mu pomagają, niech dbają starannie o czystość i oszczędność w opale i przy tym wszystkim, co przygotowują do stołu. Zbiorą przez to wielkie zasługi; w przeciwnym zaś razie zaciągnęliby winę z powodu wielkich szkód wyrządzanych ubogim i dziełom zbożnym, którym tym mniej będzie można pomóc, im więcej się roztrwoni.
2. Niech stara się przygotowywać wszystko dobrze i w odpowiednim czasie, a szczególnie niech się troszczy o to, co ma służyć chorym.
[28b] 3. Krojąc i rozdzielając artykuły spożywcze, niech tego nie dotyka rękami, ale niech posługuje się widelcem, łyżką czy też nożem.
4. Wszystko ma być gotowe na kwadrans przed podaniem na stół.
5. Nie będzie przygotowywał pokarmów w większej ilości niż ta, jaką wyznaczy przełożony; niczego też innego nie będzie mógł gotować ponad to, co dla użytku wspólnoty i chorych zostało mu polecone.
[28c] 6—8. [Przepisy te zostały w całości przejęte z nru [245] KLambr].
9. [Dosłowne powtórzenie pierwszego akapitu nru [246] KLambr].
[29d] 10. Pozostające po posiłkach resztki i rzeczy przekazywane kucharzowi, jeśli nie można ich znowu podać na stół, należy zachować dla przekazania furtianowi, by ten, zgodnie z zarządzeniem przełożonego, rozdzielił je pomiędzy ubogich.
11. Jeżeli ma kogoś do pomocy, niech się stara budować go słowem i przykładem, a we wszystkich pracach związanych z pełnionym obowiązkiem niech pamięta, że służy Bogu w Jego sługach.
[29] Rozdział 9 O tym, który budzi
[29a] 1. Będzie miał budzik w pokoju lub w pobliżu, by przy jego pomocy przygotować się w porę do dania pobudki do wstania w oznaczonym czasie.
2. Skoro nadejdzie moment, w którym mają wstać wszyscy, uderzy w dzwon służący wspólnocie i pukając do poszczególnych pokoi będzie mówić: Benedicamus Domino, a każdy odpowie: Deo gratias![641] ; po czym da znak dzwonkiem na wspólne modlitwy i na medytację[642].
[29b] 3—5. [Tu przepisano drugi akapit z nru [250] (nr 3) i cały nr [251] KLambr (nry 4 i 5)].
[641] „Błogosławmy Panu”, „Bogu niech będą dzięki!”.
[642] Widać, że ten tekst odbiega w sformułowaniu i treści od nru [249] KLambr.