Strona 337

Tom II

gdzie indziej, lecz pozostanie poddany we wszystkim posłuszeństwu wzglądem miejscowego przełożonego, podobnie jak inni mieszkańcy tego ustronia; a gdyby ktoś przyszedł w celu załatwiania spraw, nie będzie ich załatwiał inaczej, jak tylko zgodnie z radą i wskazówkami tegoż przełożonego[604].

17. Żaden z braci pomocników niech bez wyraźnej zgody Generała nie uczy się czytać czy pisać ani niech nie studiuje żadnej gałęzi wiedzy[605].

[19j] 18. Niech każdy wystrzega się mówienia o sobie tego, co mogłoby schlebiać jego miłości własnej[606] ; wiadomości zaś ze świata nie powinno się opowiadać bez powodu i korzyści duchowej.

Wszyscy będą pilnie unikać podejmowania się roli opiekunów, pełnomocników do prowadzenia interesów, wykonawców testamentowych, pośredników w sprawach małżeńskich, czy [roli] ojców chrzestnych, a także jakichkolwiek spraw świeckich.

Wszyscy, nie zaniedbując pielęgnowania języka ojczystego, nauczą się języka kraju, w którym przebywają[607].

[20] Rozdział 14 O obowiązkach względem innych

„Jeden drugiego brzemiona dźwigajcie, a tak wypełnicie zakon Chrystusowy” [por. Ga 6, 2]

[20a] 1. Najtrudniejszą w życiu wspólnym rzeczą jest zachowanie wzajemnej miłości, toteż Pan nasz Jezus Chrystus przebywając wśród Apostołów swoich stał się dla wszystkich wzorem owej cierpliwej miłości [por. 1 Kor 13, 4], z jaką jeden ma znosić wady drugiego (choć On był wolny od wad). Stąd też, jeżeli wszyscy obciążeni jesteśmy naszymi wadami, i to większymi niż nam się wydaje, o ileż więcej powinniśmy znosić usterki innych ludzi, by we wszystkim i zawsze naśladować Pana naszego Jezusa Chrystusa. A ponieważ przejawy tego, co stosowne, oraz formy tzw. dobrego wychowania są z punktu widzenia chrześcijańskiego jednocześnie obowiązkami miłości, przeto mamy nie tylko z cierpliwością znosić cudze usterki, ale prócz tego powinniśmy w stosunku do wszystkich pełnić obowiązki chrześcijańskiej grzeczności. A zatem:

[604] Cały nr 16. został przejęty bez zmian z nru [286] KLambr; podobnie, tylko z nieznacznymi zmianami, przejęto nry od 12. do 15. włącznie z KLambr nry [284] — [286].

[605] Inaczej niż w przepisie KLambr nr [275]. W oryginale następował teraz nr 18, traktujący o mówieniu o sprawach dotyczących potrzeb cielesnych, ale został przekreślony przez Pallottiego.

[606] Pallotti poprawił w ten sposób poprzednie sformułowanie: „mówienia o rzeczach tego świata, a jeszcze bardziej o sprawach politycznych”.

[607] Dosłowne powtórzenie części nru [273] KLambr.