Strona 335
Tom II
braku wyznaczonego kaznodziei byłby wezwany jeden z naszych, upoważniony do głoszenia kazań i mający już w tym wprawę, by zastąpić nieobecnego.
[19] Rozdział 13
O powinnościach wobec siebie samego i o innych wspólnych obowiązkach
,,Ja mam wykonywać sprawy Tego, który mnie posłał, póki jest dzień. Nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać” [por. J 9,4]
[19a] 1. W życiu obecnym nie zdołamy nigdy docenić niezmierzonej wartości każdego odcinka czasu darowanego nam przez Boga. Bo przecież wszystkie chwile życia, jakich w miłosierdziu swym nam użycza, stanowią tyleż nieprzeliczonych darów o nieskończonej wartości, które powinniśmy wykorzystać dla dobra naszych dusz, aby dokonać najwyższej, niepojętej i nieprzemijającej sprawy szczęśliwej wieczności.
[19b] Abyśmy korzystali z bezcennego daru czasu, Pan nasz Jezus Chrystus raczył dać nam przykład dobrego z niego korzystania. Zapewnia nas, że pracował przez całe swe życie, i ostrzega, że zbliża się noc, czyli śmierć, po której nikt już nie będzie mógł pracować na rzecz swej duszy. Toteż powinniśmy wykorzystać wszystkie ułamki czasu użyczanego nam przez Pana dla zdobywania wielu zasług i dla większego uświęcania siebie. Dlatego:
[19c] 2. Niech wszyscy odnawiają często[593] szczerą intencję przy każdej czynności i niech zajmują się stale czymś pożytecznym: ćwiczeniami duchownymi, studiami, ręcznymi pracami czy pełnieniem świętej posługi. A gdyby ktoś po wypełnieniu swego obowiązku pozostał bez jakiegoś zajęcia, niech idzie do przełożonego, który mu powie, co ma robić[594]
3. Oddający się studiom powinni bardzo często rozmawiać po łacinie, zarówno na naukowych zebraniach, jak podczas zajęć szkolnych[595].
[19d] 4. Niech nikt nie śpi przy oknie otwartym ani bez górnej i dolnej bielizny[596].
5. Niech się każdy stara o zachowanie wzorowej czystości w ubiorze i w przedmiotach oddanych mu do własnego użytku, wystrzegając się przy tym przesady i sztuczności.
6. Wszyscy będą utrzymywać w dobrym porządku pokój wraz ze wszystkimi innymi powierzonymi sobie rzeczami.
[593] „często” — dodane przez Założyciela.
[594] por. KLambr nr [260].
[595] Numer wzięty w całości z nru [273] KLambr.
[596] Dosłownie: „bez koszuli i kalesonów lub całkem odkryty”. Por. KLambr nr [274].