Strona 325
Tom II
[13b] 2. Wszyscy winni dokładnie i starannie przestrzegać świętych Reguł i Konstytucji, nie lekceważąc żadnej, choćby się wydawała im mało ważna; albowiem na skutek nieliczenia się z drobnymi zaniedbaniami wpada się kolejno w większe, i w ten sposób zmierza się ku utracie cennego powołania Bożego.
3. Zapewnia nas Pan nasz Jezus Chrystus, że nikt nie może być Jego uczniem [por. Łk 14, 26], a tym mniej może wytrwać w postępowaniu za Nim, jeżeli nie wyzbędzie się nieuporządkowanego przywiązania do krewnych, a także do swego życia. Toteż wszyscy powinni wykorzenić w sobie wszelkie nieuporządkowane przywiązania do krewnych i przyjaciół, miłując ich wyłącznie według zasad ładu miłości, każącego uwzględnić węzły pokrewieństwa i chrześcijańskiej przyjaźni[559].
[13c] 4. Ponieważ nie wystarczy wyzuć się raz z nieuporządkowanych przywiązań, jeżeli nie unika się potem okazji prowadzących nas do przyjęcia ich na nowo, dlatego wszyscy będą unikać przestawania z osobami świeckimi, z którymi rozmawiać będzie można jedynie za zgodą przełożonego lub w związku z pełnieniem kapłańskiej posługi, podejmowanej z jego błogosławieństwem.
5. Z tegoż powodu zabrania się wszystkim udawać się bez zgody przełożonego do jakichkolwiek domów zamieszkałych tak przez osoby świeckie jak zakonne, a także do innych świętych ustroni naszego Stowarzyszenia, o ile takowe znajdują się w tym samym mieście.
[13d] 6. Nikt nie podejmie żadnego rodzaju zobowiązań na rzecz jakichkolwiek osób, a także nie uda się do publicznych instancji lub urzędów bez uzyskania uprzednio zgody przełożonego. Przełożony zaś będzie bardzo ostrożny, wyrażając zgodę tylko bardzo rzadko, w wypadku prawdziwej potrzeby, w tych bowiem sprawach należy raczej poprosić jaką pobożną osobę z zewnątrz, by zechciała wystąpić w naszym imieniu.
Niech nikt nie mówi osobom z zewnątrz o tym, co zaszło w naszych świętych ustroniach ani niech się z nimi nie dzieli sprawami dotyczącymi urządzeń, Reguł czy Konstytucji Stowarzyszenia lub też zarządzeń przełożonych.
Niech nikt nie zasięga rady u osób z zewnątrz bez zgody przełożonego.
[13e] 9. Wszelkie pokusy, szczególnie przeciw świętemu powołaniu, niech wyjawiają wszyscy wyłącznie ojcu duchownemu, lub też przełożonemu, wykonując pokornie i ochoczo to, co im oni polecą.
10. Niech każdy w pokornych modłach prosi często Pana o łaskę wytrwania w przekonaniu, że bez kornej i wytrwałej modlitwy na nic się zdadzą wszelkie nasze przemyślne starania.
[559] Słowa od: „każącego uwzględnić” itd. dodał Pallotti w czasie późniejszym.