Strona 322
Tom II
życia wspólnego; przeciwnie, będą się starali, by było on zawsze w pełni zachowywane tak przez nich samych, jak przez ich podwładnych, a to na mocy przysięgi złożonej na tę okoliczność przy obejmowaniu stanowiska[552].
[11e] 9. Aby od naszych członków oddalać wszelki nawet cień wyróżniania się czy wywyższania nad innych, nikt nie będzie miał oznaczonego miejsca w chórze i w refektarzu lub w czasie wykonywani jakiejkolwiek wspólno-publicznej czynności; każdy natomiast niech zajmuje z prostotą spośród miejsc przeznaczonych dla danej klasy członków to, które jest mu najbliższe. Jest jednak wskazane, aby przełożony miejscowy zajmował jedno z tych miejsc, które są bardziej stosowne do utrzymania odpowiedniego porządku w wykonywaniu samych wspólnych ćwiczeń[553].
10. Wszyscy będą brać udział w każdym ćwiczeniu wspólnoty odprawianym w świętym ustroniu, w jakim przebywają, i nikt nie będzie mógł otrzymać zwolnienia bez racji i zgody przełożonego. Gdyby za z tego powodu wypadło mu znieść nieznaczną jakąś przykrość, nieć podejmie ją chętnie z miłości do Pana naszego Jezusa Chrystusa,
[12] Rozdział 6
O nieprzyjmowaniu godności poza Stowarzyszeniem i o opanowywaniu pragnienia nadrzędnych stanowisk w obrębie Stowarzyszenia[554]
„Gdy będziesz zaproszony na gody weselne, nie siadajże na pierwszym miejscu, aby snadź nie był zaproszony godniejszy od ciebie [por. Łk 14, 8]
[12a] 1. Pan nasz Jezus Chrystus polecił nam, byśmy nie zajmowali pierwszych miejsc, nawet gdy zostaliśmy przez kogoś zaproszeni. Proc tego On sam stał się dla wszystkich wzorem życia pokornego, ubogiego pracowitego i wzgardzonego, gdyż jak powiedział, nie przyszedł, by M służono, lecz by służył: non veni ministrari, sed ministrare[555]. Któż zatem ośmieli się ubiegać o zaszczyty czy godności, jakiekolwiek by on były? Niemniej jednak, aby wśród wszystkich członków Stowarzyszenia, którzy zobowiązują się w szczególny sposób naśladować Pana naszego Jezusa Chrystusa, nie było nikogo, kto by się dał uwieść pysze nawet w nieznacznej mierze, w sprawie o tak wielkim znaczeniu ja zdobycie ewangelicznej doskonałości, ustanawia się następujące zasady:
[552] Zob. przyp. 29 (do nru [11]).
[553] Całe ostatnie zdanie, od słów: „Jest jednak wskazane”, dodał Pallotti w czasie późniejszym.
[552] Zob. przyp. 29 (do nru [11]).
[553] Całe ostatnie zdanie, od słów: „Jest jednak wskazane”, dodał Pallotti w czasie późniejszym.
[554] Rozdział 6 miał dwie wersje: jedna „Maspaniego”, druga „Ghirellego”. Podajemy w tekście drugą wersję, gdyż ta posłużyła Pallottiemu za podstawę do modyfikacji, podczas gdy pierwsza, umieszczona poniżej w nocie, pozostała bez poprawek, więc chyba pominięta.
[555] „Nie przyszedłem, aby Mi służono, ale aby służyć” (por. Mt 20, 28).