Strona 32

Tom II

Jesteśmy przeto zobowiązani korzystać z tego wezwania, jeżeli nie chcemy stać się winnymi budzącej wstręt niewdzięczności wobec darów Ojca zmiłowań i narazić się na niebezpieczeństwo wiecznej zatraty. Któż bowiem da nam pewność, że miłościwe wezwanie Boże do pielęgnowania dzieła kultury duchowej w szpitalu wojskowym nie jest właśnie tym darem, z którym łączy się łaska odwiecznego przeznaczenia nas do chwały?

[13] O duchu, jakim powinni być ożywieni i kierowani wszyscy pragnący korzystać z wezwania Bożego do bezcennego dzieła w szpitalu wojskowym.

Nikt nie będzie mógł nigdy odnieść korzyści ze świętego dzieła w szpitalu wojskowym, jeżeli nie będzie całkowicie i stale ożywiany i powodowany duchem najgłębszej pokory, prawdziwej wdzięczności i szczerej gorliwości o większą chwałę Boga i większego uświęcenia dusz oraz osobnym duchem jedności owianej miłością, jak i duchem przestrzegania postanowień regulaminowych[46].

[14] Zastrzeżenia i wymagania obowiązujące przy włączaniu do świętego dzieła szpitalnego.

Zespół szpitalnego dzieła składa się z dwu członów: wewnętrznego i zewnętrznego. Człon wewnętrzny stanowią Księża i Bracia Pomocnicy żyjący w świętym Ustroniu Pobożnego Zjednoczenia, walczącego pod specjalną opieką Najśw. Maryi Królowej Apostołów. Człon zewnętrzny obejmuje agregowanych do Zjednoczenia tych gorliwych kapłanów i pobożnych świeckich, którzy żyją w swych domach. Tu jest mowa jedynie o tym członie.

Należy przyjąć za pewną tę zasadę, że nie powinniśmy poddawać się pragnieniu tworzenia wielkiej liczby członków, lecz raczej [niech ich będzie] niewielu, ale za to pełnych ducha. Albowiem nawet jeden pełen ducha Jezusa Chrystusa będzie mógł zdziałać wiele, natomiast jeden jedyny bez ducha Jezusa Chrystusa wyrządzi wielką szkodę nawet pośród wielu dobrych; dlatego:

[15] Przed agregowaniem kandydata należy sekretnie zebrać informacje, tak od osób mających z nim bliższy kontakt w kościele, jak od innych, którzy znają go z terenu pracy, urzędu, czy z pobożnych dzieł, jeżeli w nich brał udział. I do agregacji nie wystarczy fakt, że na podstawie tych informacji [kandydat] wydaje się być człowiekiem

[46] Pomija się tu OOCC IV, strony 321—326, na których Święty rozwija powyższe wymogi, i przechodzi się do tej partii tekstu, która mówi o strukturze omawianego dzieła (tamże, s. 326—330).