Strona 317
Tom II
10. Przenosząc się z jednego świętego ustronia do drugiego niechaj nikt nie zabiera z sobą jakiejkolwiek rzeczy bez zezwolenia rektora; z pieniędzy zaś otrzymanych na drogę wyda tylko tyle, ile konieczne na pokrycie prawdziwych potrzeb osobistych[533].
[9] Rozdział 3 O czystości
„Ci, którzy są Chrystusowi, ciało swe ukrzyżowali wraz z namiętnościami i pożądliwościami” [por. Ga 5, 24].
1. Wszyscy należący do Jezusa Chrystusa mają zawsze krzyżować i umartwiać swe ciało wraz z wadami i niegodziwymi pożądliwościami; dlatego też wszyscy członkowie Stowarzyszenia, by należeć do Pana naszego Jezusa Chrystusa[534], są obowiązani oddawać się umartwieniu ciała i praktykowaniu doskonałej czystości, a stąd mają przestrzegać tego, co następuje:
[9a] 2. Za zgodą ojca duchownego i z należytym umiarem będą prywatnie uprawiać również te praktyki pokutne, jakie są niezbędne do zachowania świętej czystości. Będą się sumiennie zwierzać ojcu duchownemu ze wszelkich pokus przeciw tej cnocie, a dla ich pokonania zastosują zalecone przez niego środki; z głęboką zaś pokorą i ufnością prosić będą Boga o dar świętej czystości[535].
3. Zachowują umiarkowanie w jedzeniu i piciu, szczególnie co do wina, wroga czystości [por. Ef 5, 18], i postarają się o to, by pić je dobrze rozcieńczone. Będą się też trzymać z dala od wszelkich innych środków podniecających, które by mogły doprowadzić do przyćmienia świętej czystości[536].
[9b] 4. Nie będą nigdy kłaść się we dwójkę, a jeśli konieczność zmusi ich czasem do tego w czasie podróży, niech kładą się ubrani. W ogólności zaś starać się będą o to, by nie oglądać siebie ani nie dopuszczać do oglądania siebie przez innych[537].
5. Niech nie dotyka jeden drugiego nawet dla żartu czy dla jakiejś poufałości, a każdy niech uważa bardzo na to, by nie dopuścić do dotykania siebie przez kogokolwiek. Wyjątek stanowi wzajemny uścisk,
[533] Ghirelli dodał po tych słowach: „Co zaś zbywa, niech natychmiast przekaże rektorowi tego świętego ustronia, do którego przybył”. W Podręczniku wydanym przez ks. Hettenkofera znajdujemy pod nrem 807 takie jeszcze postanowienie, którego brak w krytycznym wydaniu ks. Mocci: „Nie można pozwolić na to, aby ktoś przechowywał u siebie lub nosił przy sobie rzeczy drogocenne i osobliwe, choćby to były dewocjonalia”.
[534] Słowa: „Pana naszego Jezusa Chrystusa” wstawił Pallotti w czasie późniejszym na miejsce słów: ,,J[ezusa] C[hrystusa]”. Widać i z tej poprawki, że często zachodząca forma: „Pan nasz Jezus Chrystus”, nie była u Świętego formą przypadkową.
[535] Por. nr [54] KLambr.
[536] Por. tamże, nr [55].
[537] Por. tamże.