Strona 310
Tom II
Jeśliby jednak przy swym wstępowaniu oddala w depozyt znaczną sumę pieniędzy, będzie jej to [przy odchodzeniu] zwrócone.
[55i] 15. Bracia pomocnicy zaraz przy wstąpieniu złożą pisemne oświadczenie, podpisane przez nich i przez dwu świadków, że ich zamiarem jest służyć Stowarzyszeniu nie dla jakiegokolwiek wynagrodzenia, lecz bezinteresownie i dla świadczenia czystej miłości, bowiem wstępują do niego wyłącznie z myślą o szerzeniu chwały Bożej i dla uświęcenia duszy własnej i bliźnich; dlatego zapewnią w uroczysty sposób, że gdyby odchodzili z jakiegokolwiek motywu, nie będą się domagać żadnego wynagrodzenia, gdyż ono im się wcale nie należy; a gdyby ze strony świętego ustronia ofiarowano im coś, przyjmą to tylko jako wsparcie[519].
[56] WYJAŚNIENIE SZÓSTEGO PRZYRZECZENIA NIEPRZYJMOWANIA JAKICHKOLWIEK GODNOŚCI
które należy włączyć do Podręcznika Reguł, opracowanego przez ks. Henryka Ghirellego i ks. Franciszka Marię Vaccariego[520].
(1847; OOCC V 299—300) Wyrażenie „jakichkolwiek godności” rozumie się w odniesieniu do braci pomocników, że nigdy nie mogą domagać się przejścia na kleryków; w odniesieniu do kleryków — że nie powinni nigdy żądać promocji do jakiegoś święcenia niższego czy wyższego, lecz że w zbożnym zdaniu się [na wolę Boga] będą czekać, aż im to będzie zlecone za zgodą prowincjała lub Generała przez właściwego rektora. Wreszcie w odniesieniu do księży rozumie się tu jakakolwiek godność porządku hierarchicznego czy kanonickiego w kapitułach katedralnych i kolegiackich: nie mogą ich nigdy przyjmować, jeżeli nie będą do tego zmuszeni kompetentnym nakazem; takim zaś byłby wyłącznie wyraźny nakaz papieża.
[519] Następuje formuła oświadczenia, jakie składać mają bracia pomocnicy zaraz przy wstąpieniu do Stowarzyszenia.
[520] Godna przytoczenia jest ta pierwsza deklaracja o ostatnim przyrzeczeniu. Została ona włączona do drugiej wersji Podręcznika Reguł w r. 1847, ale bez ostatniego postanowienia, które odnosi się do księży, a zaczyna się od słów: „Wreszcie w odniesieniu do Księży (…)”. Zob. OOCC VIII 88—92.