Strona 309

[55d] 10. Przed dopuszczeniem każdy ma być zbadany przez wyznaczonych do tego konsultorów, co do ducha, powołania i studiów; w razie negatywnej oceny [kandydat] nie będzie przyjęty do Stowarzyszenia.

[55e] 11. Klerycy aż do otrzymania kapłaństwa powinni wpłacać w świętym ustroniu swego zamieszkania miesięcznie 5 talarów[515] na pokrycie kosztów wyżywienia. Ci jednak, którzy nie byliby w stanie wpłacać takiej sumy, wpłacą niższą wedle możliwości; gdyby z powodu ubóstwa nie mogli nic uiścić, będą całkowicie z opłat zwolnieni.

[55f] 12. Każdy ksiądz i kleryk przychodzący do Stowarzyszenia ma przynieść z sobą następujące przedmioty:

Dwie sutanny z sukna, z dwoma wełnianymi paskami;

Dwie sukienne czamary[516], z dwoma kołnierzykami;

Dwie pary obuwia [zapinanego] na guziki i dwa nakrycia głowy;

Dwie duże peleryny: jedna z grubej wełny, druga z sukna [płótna];

Jedno nocne nakrycie głowy i Brewiarz Rzymski;

Wyciąg z Brewiarza[517] oraz

Naśladowanie Jezusa Chrystusa Tomasza [a] Kempis; Kaznodziejski krzyż na piersi.

Obrazek Najśw. Maryi Panny ze świętym Dzieciątkiem.

Wszystko ma być według takiej formy, jakiej zwykło się używać w Stowarzyszeniu. Gdyby ktoś chciał zaopatrzyć się w to wszystko u rektora świętego ustronia nowicjackiego, przekaże mu w tym celu sumę 50 talarów[518].

[55g] 13. Każdy nowicjusz w razie opuszczenia Stowarzyszenia ma w świętym ustroniu nowicjackim zostawić szaty otrzymane w czasie uroczystych obłóczyn; w wypadku zaś gdyby przy wstępowaniu przekazał rektorowi pieniądze potrzebne na pokrycie wyposażenia w wyżej wyliczone przedmioty, nie może żądać, by była mu zwrócona cała powyższa suma, gdyż święte ustronie ma z tego zatrzymać jedną czwartą część sumy przypadającą na każde półrocze.

[55h] 14. Zaraz przy wstąpieniu do Stowarzyszenia każdy przekaże rektorowi świętego nowicjackiego ustronia wszystko, co z sobą przyniósł w postaci pieniędzy, książek, odzieży czy jakichkolwiek przedmiotów; sporządziwszy ich wykaz, zachowa sobie jeden egzemplarz — drugi da rektorowi. Ten każe przechować to, co otrzymał, aż do dnia konsekracji, po której odda się wszystko do użytku wspólnego. Gdyby po niej osoba konsekrowana odchodziła z jakiegokolwiek motywu, wszystko przejdzie na rzecz świętego ustronia, w którym przebywała.

[515] Talar (scudo), podówczas moneta złota, równał się nieco więcej niż pięciu lirom złotym (por. Zingarelli, Vocab., 1959, s. 1465), co, według ks. F. Mocci, miałoby w r. 1968 wartość równą 9 tys. lirów (OOCC V 295, nota 2).

[516] Płaszcze bez rękawów, noszone przez seminarzystów.

[517] Diurno — Godziny do codziennego odmawiania.

[518] Suma ta równała się 90 000 lirów według wartości z r. 1968.