Strona 294

Tom II

[21] [ZASADNICZE DANE O SIOSTRACH STOWARZYSZENIA APOSTOLSTWA KATOLICKIEGO I O REGUŁACH DLA NICH PLANOWANYCH][484]

(1846—1847; OOCC II 555—559)

Krótka wzmianka o Instytucie Mniszek i Sióstr-Pomocnic Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego pod szczególną opieką Najśw.

Maryi Królowej Apostołów [21a] Stowarzyszenie Księży Apostolstwa Katolickiego popiera nadto Instytut mniszek i sióstr-pomocnic, by i kobiety, trzymając się Reguły, wiodąc życie we wspólnocie i praktykując doskonałe życie wspólne właściwe trwałemu Instytutowi, były kierowane do tych wszystkich dzieł miłości i gorliwości, dających się pogodzić z ich płcią, jakie są konieczne czy i stosowne do ożywiania wiary, powiększania miłości wśród katolików i rozszerzania jej po całym świecie.

Siostry (monache) Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, oprócz nieustannych modlitw, jakim się mają oddawać dla uproszenia, by Bóg przysyłał na swe żniwa ewangelicznych pracowników pełnych ducha Bożego i by nawrócić raczył cały świat, powinny się poświęcać następującym dziełom ofiarnej miłości i gorliwości:

[21b] 1. W domach swych prowadzić będą bezpłatne szkoły mające na celu formację chrześcijańską i obywatelską oraz wdrażanie do prac bardziej kobietom potrzebnych. Dlatego do tych szkół przyjmuje się dziewczynki i dziewczęta pochodzące przede wszystkim z klas niezamożnych.

Gdyby w krajach zamieszkałych przez heretyków czy niekatolików jakiejkolwiek sekty rodzice powierzyli wychowanie swych córek siostrom Stowarzyszenia, należy je przyjąć, oddzielając je jednak całkowicie od córek katolików; chrześcijańskie zaś wychowanie również córek akatolików ma być oparte na katolickich zasadach.

[21c] 2. [Siostry] powinny się troszczyć o internackie domy wychowania, rozumie się, dla samych dziewcząt. W celu łatwiejszego prowadzenia takich internatów winno się wykorzystywać całą przemyślność

[484] w ramach Reguły Wielkiej Założyciel przewidział zasady życia dla planowanych różnych instytutów Zjednoczenia, m. in. dla zgromadzeń zakonnych typu kontemplacyjnego (zob. OOCC II 522—525). W latach późniejszych, kiedy przed zalążkiem sióstr zgrupowanych przy Sant’Agata dei Goti w Rzymie otwierały się coraz poanyślniejsze perspektywy rozwoju, Święty musiał myśleć o zasadach życia dla nich, tym bardziej, że łączył je ściśle z ukonstytuowanym już Stowarzyszeniem, nawet nazywając je „Instytutem mniszek i pomocnych sióstr Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego”. To jednak, co zdołał w tych trudnych dla siebie czasach napisać, ogranicza się do tzw. Cenno („Krótkiej wzmianki”) i do wstępu do Reguł (o celu tego Instytutu). Dokument przytaczamy w tym zbiorze z uwagi na ścisłe powiązanie Instytutu Sióstr ze Stowarzyszeniem.