Strona 291

powinien przekazać komu innemu. Nie może z nich korzystać na pokrycie osobistych potrzeb związanych z żywieniem i odzieżą, tak niezbędną, jak zbytkowną, bo każdy ma [w tym] korzystać z doskonałego życia wspólnego[477], do którego powinien się dostosować we wszystkim. Z pobudek jednak miłości i gorliwości może wspomagać Stowarzyszenie w celu ułatwienia mu podejmowania prac ewangelicznych i w celu wspierania samego Stowarzyszenia w pokrywaniu wydatków bieżących, jak i przy zakładaniu nowych świętych ustroni, w wysyłaniu misjonarzy i przy każdym innym dziele miłości i gorliwości. A oprócz tego może wykorzystywać [swe mienie] na cele miłości i gorliwości w ogóle.

[19g] Ci, którzy posiadają majątek nie podzielony, czyli wspólny z majątkiem krewnych, jeżeli mogą doprowadzić do pokojowego podziału, niech z błogosławieństwem pokoju dokonają tego możliwie jak najrychlej. Gdyby jednak podziału nie dało się przeprowadzić bez wywołania zarzewia niezgody, niech w ramach chrześcijańskiej roztropności w możliwie najlepszy sposób zapewnią takie gospodarowanie, by bez naruszenia zgody można było korzystać z ich dochodów na rzecz dzieł ku większej chwale Bożej i na pożytek bliźnich.

Mogą sporządzić testament na wypadek śmierci. Po zadośćuczynieniu wymogom podyktowanym względem na węzły pokrewieństwa, wśród zapisów na pobożne cele preferować będą nasze Stowarzyszenie i pobożne jego dzieła. Wzywa się [należących do Stowarzyszenia], aby nie zwlekali ze sporządzeniem testamentu, który przecież może być zawsze zmieniony na lepszy.

[19h] Wyjąwszy nieruchomości, tytuły prawne i wierzytelności dziedziczne, wszystko to, co Stowarzyszenie, zarówno duchowni jak i bracia pomocnicy nabędą po wstąpieniu do Stowarzyszenia, łącznie ze stypendiami mszalnymi, będzie własnością Stowarzyszenia ze względu na doskonałe życie wspólne, jakiego powinno się przestrzegać zawsze w sposób nienaruszalny i doskonały z uwagi na wzorowe przestrzeganie Reguł, na trwałość [Instytutu] i na jego rozwój. Dlatego, jak dla zachowania samej istoty życia mniszego pozostaje trwałą regułą: Quidquid acquirit monachus, acquirit monasterium[478], podobnie w naszym Stowarzyszeniu mocą nienaruszalnej umowy: Quidquid acquirit congregatus, acquirit Congregatio[479].

[19i] Najmniejsze nasze Stowarzyszenie utrzymywać się będzie z ofiarnej miłości wszystkich stowarzyszonych: bądź z ich prac osobistych, bądź z tego, co nabywa każdy po wstąpieniu do Stowarzyszenia, bądź z dobrowolnych ofiar, jakie mogą składać z części dochodów posiadanych nieruchomości, a także z ofiar składanych na

[477] Wyrażenie to znaczy w języku prawniczym, że członkowie Instytutu oddają owoce pracy do kasy wspólnej, która pokrywa wydatki na ich bieżące potrzeby.

[478] „Cokolwiek nabywa mnich, nabywa klasztor”.

[479] „Cokolwiek nabywa stowarzyszony, nabywa Stowarzyszenie”.